ماده ۱۱۲ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
ماده ۱۱۲ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری (اصلاحی 1402/02/10): در صورتی که محکومٌ علیه از اجرای آرای دیوان استنکاف نماید، پرونده با ارجاع رئیس دیوان در شعبه صادرکننده رأی قطعی، رسیدگی و مستنکف به انفصال از خدمات دولتی تا پنجسال و یا به محرومیت از حقوق اجتماعی تا پنج سال و جبران خسارت وارده، محکوم میشود. رأی صادره ظرف بیست روز پس از ابلاغ بدون رعایت تشریفات تنظیم دادخواست، قابل تجدید نظرخواهی حسب مورد در شعبه تجدید نظر و شعبه هم عرض است. حکم قطعی صادره جهت اجرا به مقام مافوق مستنکف و عندالاقتضاء به مراجع نظارتی مربوط، ابلاغ و درخصوص دارندگان پایه قضائی به دادسرای انتظامی قضات اعلام میشود.
مواد مرتبط
- ماده 39 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
- ماده ۶۳ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
توضیح واژگان
منظور از محرومیت از حقوق اجتماعی، همان تحمیل محرومیت های اجتماعی مندرج در ماده 26 بر محکوم علیه است.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
استنکاف از اجرای حکم در دیوان عدالت اداری به دو نوع استنکاف صریح و ضمنی انجام می شود. استنکاف صریح در مواقعی رخ می دهد که مسئول اجرا به صراحت به عدم اجرای حکم معترف می شود و صریحا یا کتبا به این موضوع استنکاف نماید. و استنکاف ضمنی زمانی است که مسئول اجرا با توجیه و دلایل عدم اجرای رای و تمسک به مسئولیت های ناشی از اجرا و با درنگ و تردید بدون رعایت موازین قانونی و خلاف جهت رای از اجرای رای خودداری می کند.[۲]
منابع
- ↑ محمد مصدق. شرح قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با رویکرد کاربردی (چاپ چهارم). چاپ 4. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4336580
- ↑ محمدرضا دلاوری. شرح و تحلیل قانون دیوان عدالت اداری. چاپ 1. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3210184