ماده ۳۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: سازمان‌ها، ادارات، هیئت‌ها و مأموران طرف شکایت پس از صدور و ابلاغ دستور موقت، مکلفند طبق آن اقدام نمایند و در صورت استنکاف، شعبه صادر کننده دستور موقت، متخلف را به انفصال از خدمت به مدت شش ماه تا یک سال و جبران خسارت وارده محکوم می‌نماید.

مواد مرتبط

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اجرای دستور موقت بر خلاف احکام صادره بر ورود شکایت در صلاحیت واحد اجرای احکام نمی‌باشد و شعبه باید راساً نسبت به پیگیری اجرای دستور موقت اقدام نماید و در صورت استنکاف نسبت به رسیدگی به استنکاف اقدام نماید.[۱] در خصوص آرای صادره از تجدیدنظر مبنی بر محکومیت مستنکف از اجرای دستور موقت صادره در شعب تجدیدنظر حکم صریحی وجود ندارد ولی به نظر می‌رسد با توجه به ملاک ماده ۱۱۲ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری آرای صادره از شعب تجدیدنظر نیز ظرف مهلت مقرر قانونی بیست روز قابل تجدیدنظرخواهی در شعب هم‌عرض تجدیدنظر باشد.[۲]

منابع

  1. غلامرضا مولابیگی. صلاحیت و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4680144
  2. غلامرضا مولابیگی. صلاحیت و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4680756