ماده ۳۲ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

ماده ۳۲ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامی که در مقابل دشمن، از به کاربردن سلاح یا مهمات یا سایرامکانات نظامی برای مبارزه خودداری نماید یا آشکارا مرتکب اعمالی گردد که موجب‌تزلزل روحیه افراد دیگر شود یا عمداً از کوشش برای روبرو شدن، جنگیدن، اسیر نمودن یا منهدم ساختن نیروها، کشتیها، هواپیماها یا هرگونه وسائل دیگر دشمن که به عهده اوبوده یا وظیفه نظامی او ایجاب می‌کرده خودداری نماید چنانچه موجب شکست جبهه‌اسلام گردد به مجازات محارب والا به حبس از سه تا پانزده سال محکوم می‌گردد.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

مقصود از جبهه اسلام، تنها جبهه ای که رزمندگان در آن درگیری دارند، نیست. با توجه به تبصره ماده ۶۴ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح، منظور از آن منطقه ای است که یگان مربوط، درگیری مستقیم و سریع رزمی با دشمن داشته‌اند یا مأموریت آن را دریافت کرده‌اند.ضمناً مقصود از انهدام، درگیر نمودن دشمن با آتش، مانور و شکست قطعی اوست، به طوری پس از آن قادر به اجرای عملیات نظامی مؤثر نباشد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ضابطه تشخیص برای «تزلزل روحیه سایر نظامیان» قضاوت عرفی است.همچنین سلاح در این ماده اعم از سلاح گرم یا سرد است.ضمناً اگر فرمانده به صورت پنهانی موجب تزلزل روحیه افراد شود، شامل این ماده نخواهد بود. گفتنی است سوء نیت خاص این جرم، قصد شکست جبهه اسلام می‌باشد و عالمانه و آگاهانه خودداری کردن از جنگیدن، سوء نیت عام این جرم است. این ماده هم ترک فعل و هم فعل مثبت را در بر می‌گیرد.

نکات توضیحی

جرم موضوع این ماده مطلق بوده و منوط به حصول نتیجه نیست اما در صورت حصول نتیجه کیفر مرتکب تشدید شده و به مجازات محارب محکوم می‌شود.