ماده ۲۳ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

ماده ۲۳ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامي كه نظاميان يا اشخاصي را كه به نحوي در خدمت نيروهاي‌مسلح هستند اجبار يا تحريك به فرار يا تسليم يا عدم اجراي وظائف نظامي كند يا‌ موجبات فرار را تسهيل يا با علم به فراري بودن، آنان را مخفي نمايد در صورتي كه به‌ منظور براندازي حكومت يا شكست نيروهاي خودي در مقابل دشمن باشد به مجازات‌محارب والا به حبس از سه تا پانزده سال محكوم مي‌شود.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

قانونگذار در ماده 504 قانون مجازات اسلامی از واژه "هرکس" استفاده نموده است و در این قانون لفظ "هر نظامی" را به کار برده است.بنابراین مرتکب جرم هر فردی میتواند باشد که صرف نظر از شغل و مرتبه اداری و سمت،مشمول این حکم قرار بگیرد. لازم به ذکر است در این ماده،عنوان معاونت مستقل، قابل بررسی است. همچنین در این باره اگر نظامی بدون اطلاع از فراری بودن شخصی،اقدام به مخفی نمودن نظامی دیگری نماید،چنانچه پس از زمانی به این موضوع علم پیدا کند و باز هم به مخفی نمودن شخص ادامه دهد، مشمول این ماده خواهد بود.مقررات این ماده هم در زمان جنگ و هم در غیر زمان جنگ قابل اعمال است.

نکات توضیحی

در باره این ماده لازم به ذکر است که تحریک باید میل و رغبتی در مرتکب به وجود بیاورد که او را مصمم به ارتکاب جرم نماید و الا اگر افراد از قبل تصمیم به فرار یا موارد مذکور در ماده را داشته باشند،مشمول مقررات این ماده نخواهند بود.گفتنی است سوء نیت خاص این جرم، قصد براندازی حکومت یا شکست نیروهای خودی در مقابل دشمن است.( در صورتی که مشمول مجازات محارب گردد).