ماده ۴۲ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۲ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامی که باید به‌طور انفرادی یا جمعی به مأموریت برود عمداً وبدون عذر موجه در وقت مقرر حاضر نگردد به ترتیب زیر محکوم می‌شود:

الف - هرگاه حرکت برای عزیمت به منطقه جنگی یا مقابله با اشرار و مفسدان باشد و عمل مرتکب موجب اخلال در نظام (بهم خوردن امنیت کشور) یا شکست جبهه‌اسلام گردد به مجازات محارب و درغیر این صورت به حبس از دو تا ده سال.

ب - هرگاه حرکت برای عزیمت به منطقه‌ای که در حالت جنگ یا آماده‌باش رزمی یا اعلام محدودیتهای ضروری موضوع اصل هفتاد و نهم (۷۹) قانون اساسی جمهوری‌اسلامی ایران باشد به حبس از دو تا پنج سال.

ج - در سایر موارد به استثناء مواردی که صرفاً تخلف انضباطی محسوب می‌شود به حبس از دو ماه تا یک سال.

تبصره ۱ - هر نظامی که پس از انتقال به یگان جدید در معرفی خود به آن بیش ازمهلتی که به او داده شده بدون عذر موجه تأخیر کند مطابق مقررات این ماده با وی رفتارخواهد شد.

تبصره ۲ - هر نظامی که در منطقه عملیات جنگی یا موقع اعلام آماده‌باش رزمی بدون عذر موجه در محل معین حاضر نگردد به حبس از دو تا پنج سال محکوم می‌شود. مشاهده ماده قبلی مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

توضیح واژگان

مأموریت مذکور در این ماده اطلاق دارد و کلیه سطوح مأموریتی از جمله سازمانی، مأموریت اصلی، اتفاقی و در شرایط خاص را شامل می‌شود.[۱]همچنین اشرار در ماده ۲۵ همین قانون به عنوان مصادیقی از دشمن دانسته شده‌است.[۲]آماده باش رزمی نیز یعنی آگاهی و آماده بودن برای مقابله با خطر یا تهدید یا هر نوع عملیاتی.[۳]

نکات تفسیری دکترین ماده 42 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

برای تحقق جرم موضوع این ماده دو شرط لازم دانسته شده‌است: ۱-عدم حضور در وقت مقرر عمدی بوده باشد. ۲-عدم حضور بدون عذر موجه صورت گرفته باشد.[۴]گفتنی است عذر موجه در ماده ۷۶ همین قانون صراحتاً مشخص شده‌است.[۵]

نکات توضیحی ماده 42 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

عنصر مادی جرم موضوع این ماده که به صورت ترک فعل یا فعل منفی می‌باشد عبارت است از:حاضر نشدن در وقت مقرر جهت اعزام به مأموریت.[۶]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 42 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

  1. ماده ۴۲ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح به عدم حضور عمدی و بدون عذر موجه نظامیان در زمان مقرر برای مأموریت اشاره دارد.
  2. نوع و شدت مجازات بستگی به موقعیت و اهمیت مأموریت دارد.
  3. اگر مأموریت مربوط به منطقه جنگی یا مقابله با مفسدان باشد، مجازات شدیدتر بوده و شامل حبس دو تا ده سال یا حتی مجازات محارب می‌باشد.
  4. در صورت عدم حضور در شرایط آماده‌باش یا اعلام محدودیت‌های ضروری، مجازات حبس بین دو تا پنج سال است.
  5. در سایر موارد غیر از تخلف انضباطی، مجازات حبس از دو ماه تا یک سال اجرا می‌شود.
  6. تأخیر در معرفی به یگان جدید بدون عذر موجه نیز مشمول مقررات این ماده و مجازات مربوطه است.
  7. نظامیانی که در مناطق عملیات جنگی یا زمان اعلام آماده‌باش رزمی حضور نیابند، حبس دو تا پنج سال خواهند داشت.

منابع

  1. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3473648
  2. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2806812
  3. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3514452
  4. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3473644
  5. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3514424
  6. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2806772