ماده ۶۶ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

ماده ۶۶ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامی که در جریان عملیات علیه عوامل خرابکار، ضدانقلاب، اشرار و قاچاقچیان مسلح از محل مأموریت یا منطقه درگیری فرار نماید در حکم فرار از جبهه محسوب و حسب مورد مشمول مجازاتهای مقرر در این بخش خواهد بود. مشاهده ماده قبلی مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۶۵ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲
• ماده ۶۷ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

توضیح واژگان

منطقه درگیری به منطقه ای گفته می‌شود که یک یگان نظامی در آن اجرای آتش می‌کند یا آماده می‌شود که اجرای آتش بکند.ضمناً محل مأموریت به محلی اطلاق می‌شود که از طرف فرماندهان و مسئولان بالاتر به یگانهای نظامی پایین‌تر، وظیفه ای را برای اجرا در آن محل، محول نموده‌اند.همچنین درگیری مسلحانه وضعیت ویژه ای است که در حکم جنگ است با این تفاوت که درگیری ممکن است در منطقه محدودی صورت بگیرد و به کل کشور تسری پیدا نکند. فرار در این وضعیت در حکم فرار در زمان جنگ است.

نکات توضیحی ماده 66 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

با توجه به آنکه فرار موضوع این ماده در حکم فرار از جبهه است، لازم نیست که مدت فرار به حد نصاب فرار در زمان جنگ یا صلح «یعنی بیش از پنج یا پانزده روز» برسد، بلکه مرتکب از زمان غیبت، فراری محسوب می‌شود. ضمناً قاچاقچیان مسلح در این ماده، اعم از قاچاقچیان اسلحه، کالا، مواد مخدر و… است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 66 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

1. فرار نظامی از محل مأموریت یا منطقه درگیری، معادل فرار از جبهه است.
2. موضوع ماده شامل عملیات علیه عوامل خرابکار، ضدانقلاب، اشرار و قاچاقچیان مسلح می‌شود.
3. مجازات‌های مقرر در این بخش برای فرار از محل مأموریت یا منطقه درگیری اعمال می‌گردد.