ماده ۷۶ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷۶ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:منظور از عذر موجه مندرج در این قانون مواردی است از قبیل:

الف - بیماری مانع از حضور.

ب - فوت همسر، پدر، مادر، برادر، خواهر و اولاد (در زمانی که عرفاً برای مراسم‌اولیه ضرورت دارد) و همچنین بیماری سخت یکی از آنان (درصورتی که مراقب دیگری‌نباشد و به مراقبت وی نیاز باشد).

ج - ابتلاء به حوادث بزرگ مانند حریق، سیل و زلزله.

د - در توقیف یا حبس بودن.

تبصره - هر نظامی که به حوادث مذکور در بندهای (الف)، (ب) و (ج) این ماده مبتلا گردد موظف است در اولین فرصت ممکن، مراتب را به یگان اطلاع و حسب مورد نسبت به اخذ مرخصی استعلاجی، استحقاقی و امثال آن اقدام نماید. درصورتی که امکان‌اخذ مرخصی وجود داشته باشد و اقدام نکند، همچنین اگر پس از برطرف شدن عذر وسپری شدن مدتی که عرفاً برای آن حادثه ضرورت دارد خود را معرفی ننماید با توجه به‌مدت غیبت حسب مورد طبق مقررات انضباطی یا کیفری با او رفتار خواهد شد. مشاهده ماده قبلی مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین ماده 76 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

تشخیص معاذیر و مدتی که طی آن مشکل رفع شده‌است، برعهده دادگاه می‌باشد.[۱]گفتنی است در صورتی که فرد تمارض به بیماری کند، مشمول جرم موضوع ماده ۵۱ همین قانون قرار خواهد گرفت.[۲]همچنین ظاهراً بند «ب» شامل پدربزرگ و مادربزرگ و هرچه بالاتر رود و اولاد اولاد هرچه قدر پایین‌تر رود، نمی‌گردد.[۳]پرواضح است که برای مراقبت از بیماری‌های سخت یکی از والدین و یا… مدت خاصی در نظر گرفته نشده‌است و باید به عرف رجوع نمود.[۴]ضمناً تشخیص نیاز به مراقبت از طرف فرد نظامی با پزشک قانونی معتمد خواهد بود.[۵]

نکات توضیحی ماده 76 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

معاذیر موجه مذکور در این ماده جنبه تمثیلی دارد و حصری نیست. عبارت"از قبیل…" موید این مطلب است.[۶]ضمناً در مواد مربوط به فرار از خدمت، شرط تحقق جرم «فرار از خدمت» علاوه بر رسیدن مدت غیبت به حد نصاب مقرر، نداشتن عذر موجه است.[۷]پرواضح است که در صورت داشتن عذر موجه، عمل ارتکابی فرار تلقی نمی‌شود. هرچند به حد نصاب مقرر در قانون نیز رسیده باشد.[۸]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 76 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

  1. بیماری که مانع از حضور فرد شود به عنوان عذر موجه محسوب می‌شود.
  2. فوت اعضای نزدیک خانواده و نیاز به شرکت در مراسم اولیه می‌تواند به عنوان عذر موجه در نظر گرفته شود.
  3. بیماری سخت یکی از اعضای نزدیک خانواده در صورت نیاز به مراقبت و نبود مراقب دیگر، عذر موجه تلقی می‌شود.
  4. وقوع حوادث بزرگ مثل حریق، سیل و زلزله برای فرد، به عنوان عذر موجه شناخته می‌شود.
  5. وضعیت در توقیف یا حبس بودن نیز به عنوان عذر موجه مورد قبول است.
  6. نظامیانی که به این موارد دچار می‌شوند باید در اولین فرصت به یگان اطلاع دهند و برای اخذ مرخصی اقدام کنند.
  7. اگر امکان اخذ مرخصی وجود داشته و اقدام نشده یا پس از رفع عذر خود را معرفی نکنند، اقدامات انضباطی یا کیفری پیگیری می‌شود.

منابع

  1. غلامحسین الهام. حقوق جزای نظامی. چاپ 1. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3333208
  2. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3474080
  3. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3474092
  4. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3515756
  5. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3515744
  6. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2807160
  7. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2807152
  8. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2807156