ماده ۶ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

ماده ۶ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:در هر مورد که کارکنان وظیفه به اضافه خدمت محکوم می‌شوند، کلیه مقررات مربوط به خدمت از جمله مقررات کیفری و انضباطی نیروهای مسلح در زمان تحمل اضافه خدمت دربارهٔ آنان جاری است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده 37 قانون مجازات اسلامی

فلسفه و مبانی نظری ماده

فلسفه وضع این ماده به دلیل اختلافاتی بود که بین قضات وجود داشت. عده ای بر این باور بودند که جرم در زمان اضافه خدمت توسط کارکنان وظیفه، جرم در زمان خدمت یا جرم در حین خدمت محسوب نمی‌گردد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

این ماده احکام نیروهای مسلح در زمان خدمت را به زمان «تحمل اضافه خدمت» تسری داده‌است.گفتنی است تعبیر «به اضافه خدمت محکوم می‌شوند» در متن ماده اطلاق مفهومی دارد و لذا هرگونه محکومیت به اضافه خدمت و از آن جمله اضافه خدمت به موجب آیین‌نامه‌های انضباطی نیروهای مسلح را شامل می‌شود؛ بنابراین تنها اضافه خدمت به موجب حکم دادگاه، مدنظر نیست.

نکات توضیحی

بر اساس مقررات این ماده، بین خدمت دوره ضرورت یا اضافه خدمت ناشی از تنبیه انضباطی یا مجازات تفاوتی وجود ندارد. در هر حالت در صورت ارتکاب تخلف یا جرم توسط کارکنان وظیفه در زمان تحمل اضافه خدمت، مقررات انضباطی یا کیفری نیروهای مسلح حاکم خواهد بود.بنابراین کارکنان وظیفه که محکوم به اضافه خدمت شوند، تا زمانی که خدمت مذکور را به اتمام نرسانند، نظامی محسوب شده و تابع کلیه مقررات انضباطی و کیفری حاکم خواهند بود.