ماده ۷۲ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷۲ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامی با وسائل موتوری دیگر یا سایر وسائل و لوازم مورد استفاده نیروهای مسلح غیر از موارد یاد شده در ماده (۷۱) این قانون فرار نماید چنانچه عمل وی ضربه مؤثر به مأموریت نیروهای مسلح وارد آورد به مجازات محارب و در غیر این صورت به ترتیب ذیل محکوم خواهد شد:

الف - هرگاه فرار وی از جبهه باشد از لحظه غیبت فراری محسوب و به حبس از سه‌تا پانزده سال.

ب - هرگاه فرار وی در زمان جنگ باشد به حبس از دو تا ده سال. ج - در غیر موارد مذکور به حبس از دو تا پنج سال.

تبصره - چنانچه عمل وی به موجب مواد دیگر این قانون مجازات شدیدتری داشته باشد به آن مجازات محکوم می‌شود. مشاهده ماده قبلی مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین ماده 72 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

قانونگذار عنوان محاربه را به صورت گسترده در مورد جرائم نظامیان به کار برده‌است. دلیل این اقدام قانونگذار آن است که افراد نظامی حافظ امنیت کشور هستند و جرائم ارتکابی از سوی نظامیان ارتباط مستقیم با اخلال در نظم و امنیت کشور دارد؛ بنابراین بسیاری از اقدامات ایشان به دلیل برهم زدن امنیت کشور و به خطر انداختن نظام سیاسی، محاربه محسوب می‌شود.[۱]ضمناً تردیدی نیست که این ماده، شامل وضعیت فرار با وسایل جنگی سرد نیز می‌گردد.[۲] همچنین وسایل مورد استفاده نیروهای مسلح در این ماده خصوصیت خاصی ندارد و شامل تمام وسایلی می‌شود که به نحوی از انحاء در اختیار نیروهای مسلح قرار دارند.[۳]

نکات توضیحی ماده 72 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

مقرات بند «ب» این ماده شامل فرار غیر از جبهه در زمان جنگ می‌شود. به این ترتیب در بند «ب» تحقق حد نصاب فرار از خدمت در زمان جنگ شرط است.[۴]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 72 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

  1. فرار نظامی با استفاده از وسایل موتوری یا تجهیزات نیروهای مسلح می‌تواند به عنوان محاربه محسوب شود اگر ضربه مؤثری به مأموریت وارد کند.
  2. در صورت فرار از جبهه، از زمان غیبت به عنوان فراری شناخته می‌شود و مجازات حبس از سه تا پانزده سال تعیین می‌شود.
  3. اگر فرار در زمان جنگ انجام شود، مجازات حبس از دو تا ده سال خواهد بود.
  4. در موارد دیگر فرار، مجازات حبس از دو تا پنج سال است.
  5. در صورت وجود مجازات شدیدتر بر اساس مواد دیگر این قانون، فرد به آن مجازات محکوم می‌شود.

منابع

  1. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی بخش حدود (جلد دوم) (شرب خمر، محاربه، سرقت). چاپ 3. ققنوس، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2953012
  2. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3473984
  3. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3473988
  4. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2807028