ماده ۵۶ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵۶ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲:اعضاي ثابت نيروهاي مسلح هرگاه در زمان صلح بيش از پانزده روز‌متوالي مرتكب غيبت شده و عذر موجهي نداشته باشند فراري محسوب و حسب مورد به‌مجازاتهاي ذيل محكوم مي‌شوند:

‌الف - چنانچه شخصاً خود را معرفي نمايند به حبس از دو تا شش ماه يا محروميت ‌از ترفيع از سه تا شش ماه.

ب - هرگاه دستگير شوند به حبس از شش ماه تا دو سال يا محروميت از ترفيع از‌شش ماه تا دو سال. مشاهده ماده قبلی مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین ماده 56 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

برای تحقق جرم فرار از خدمت لازم است که مدت غیبت شانزده روز تمام باشد.بنابراین اگر نظامی خود را در روز شانزدهم به واحد خدمتی معرفی کند،فراری محسوب نمی شود.ضمنا جرم فرار از خدمت جرمی مستمر است و تا زمانی که فرد خود را به واحد خدمتی معرفی نکند،این جرم در حال تجدید حیات است و در نتیجه مشمول مرور زمان نمی گردد.[۱]همچنین مرتکب این جرم تنها میتواند اعضای ثابت و یا کارکنان پایور نیروهای مسلح باشد.[۲]پرواضح است که حسب مورد دادگاه فقط حق تعیین یکی از مجازات های حبس یا محرومیت از ترفیع را خواهد داشت.[۳]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 56 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

  1. غیبت بیش از پانزده روز متوالی بدون عذر موجه در زمان صلح برای اعضای ثابت نیروهای مسلح، فرار محسوب می‌شود.
  2. در صورت معرفی شخصی، مجازات حبس از دو تا شش ماه یا محرومیت از ترفیع از سه تا شش ماه است.
  3. در صورت دستگیری، مجازات حبس از شش ماه تا دو سال یا محرومیت از ترفیع از شش ماه تا دو سال می‌باشد.
  4. تفاوت مجازات در شرایط معرفی شخصی یا دستگیری.
  5. اهمیت داشتن عذر موجه برای غیبت‌های بیش از پانزده روز.

رویه های قضایی

منابع

  1. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3515088
  2. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3473556
  3. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3473540