ماده ۷۳ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

ماده ۷۳ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامی که به طرف دشمن فرار نماید و موجب شکست جبهه اسلام یاتقویت دشمن گردد به مجازات محارب و درغیر این صورت به سه تا پانزده سال حبس محکوم می‌شود.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

سوءنیت خاص جرم محاربه، قصد شکست جبهه اسلام یا قصد تقویت دشمن است.اما برای اعمال مجازات تعزیری، نیازی به حصول نتیجه نیست و صرف فرار به طرف دشمن برای تحقق بزه کافی است. گفتنی است تقویت موضوع این ماده تعریف نشده‌است و ممکن است رزمی یا اطلاعاتی یا روحی باشد. تشخیص این موضوع با کارشناس نظامی دادگاه است.همچنین اینکه هدف نظامی از فرار تسلیم به دشمن باشد یا نباشد، در تحقق یا عدم تحقق جرم تأثیری ندارد.ضمناً معیار تشخیص و ارزیابی «تقویت دشمن» قضاوت عرف و تشخیص قاضی است.پر واضح است که جرم فرار موضوع این ماده از مصادیق جرائم مستمر می‌باشد. به‌طور کلی فرار جرمی مستمر است.

نکات توضیحی

اگر متهم بعد از الحاق به دشمن مرتکب جرائم دیگری مانند جاسوسی یا اقدام علیه امنیت کشور شود با رعایت مقررات تعدد مادی جرم، مجازات خواهد شد.

انتقادات

در مورد این ماده تردید وجود دارد که اگر نظامی به طرف دشمن فرار کند باید هدف وی تسلیم به دشمن باشد یا اعم از آن است.