ماده ۴۵ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

ماده ۴۵ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامی درحین خدمت یا در ارتباط با آن به نگهبان یا مراقب در رابطه با انجام وظیفه وی تعرض نماید به ترتیب زیر محکوم می‌گردد:

الف - چنانچه مرتکب با سلاح تعرض نماید به حبس از سه تا پانزده سال.

ب - چنانچه مرتکب بدون سلاح تعرض نماید به حبس از دو تا پنج سال.

تبصره - چنانچه در اثر تعرض صدمه‌ای به نگهبان یا مراقب وارد آید که موجب قتل یا جرح یا نقص عضو شود مرتکب حسب مورد به قصاص یا دیه نیز محکوم می‌گردد. مشاهده ماده قبلی مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۴ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲
• ماده 46 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382
• ماده ۴۳ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

نکات تفسیری دکترین ماده 45 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

جرم موضوع این ماده عمدی است و نیازی به سوءنیت خاص ندارد؛ بنابراین صرف سوء نیت عام برای تحقق آن کافی است.ضمناً واژه تعرض از اطلاق برخوردار است و کمیت و کیفیت آن هیچ تأثیری در تحقق یا عدم تحقق جرم ندارد.همچنین سلاح در این ماده اعم از سلاح گرم و سرد است.پرواضح است منظور از نگهبان یا مراقب در این ماده، شامل مراقب یا نگهبان مسلح و نظامی می‌شود و شامل سایر نگهبانان نخواهد بود. تبصره ماده ۴۳ این مطلب را تأیید می‌کند.لازم است ذکر شود اگر مراقب یا نگهبان به طرف نظامی حمله کند و تعرض را شروع نماید، دفاع مشروع در مقابل این تعرض غیرقانونی، تعرض به نگهبان محسوب نمی‌گردد.گفتنی است تعرض به نگهبان یک جرم آنی است.

نکات توضیحی ماده 45 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

ضمناً در صورتی می‌توان فرد را تحت عنوان تعرض به نگهبان یا مراقب متهم کرد که حداقل درگیری فیزیکی و بدنی با نگهبان یا مراقب داشته باشد؛ بنابراین صرف پرخاش یا اهانت را نمی‌توان تعرض به نگهبان تلقی کرد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 45 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

1. این ماده به جرائم نظامیان در حین خدمت یا در ارتباط با آن می‌پردازد.
2. تعرض به نگهبان یا مراقب در حین انجام وظیفه جرم محسوب می‌شود.
3. مجازات تعرض به نگهبان با سلاح حبس از سه تا پانزده سال است.
4. مجازات تعرض به نگهبان بدون سلاح حبس از دو تا پنج سال است.
5. در صورت وقوع قتل یا جرح یا نقص عضو به دلیل تعرض، مرتکب ممکن است به قصاص یا پرداخت دیه محکوم شود.
6. تفاوت در مجازات بر اساس استفاده یا عدم استفاده از سلاح در تعرض است.
7. تأکید این ماده بر حفظ امنیت و احترام به نقش نگهبانان و مراقبان نظامی است.

مقالات مرتبط

اجرای سیستم عدالت ترمیمی در دادرسی نظامی ایران و مطالعه تطبیقی با حقوق انگلستان