ماده ۲۱ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

ماده ۲۱ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲: نظامیانی که مرتکب جرائم زیر شوند چنانچه ارتکاب جرم آنان به منظوربراندازی نظام و همکاری با دشمن باشد به مجازات محارب و در غیر این صورت به سه تاپانزده سال حبس تعزیری محکوم می‌گردند:

الف - هر نظامی که افراد تحت فرماندهی خود یا پایگاه یا محلی که حفاظت آن به عهده او سپرده شده یا تأسیسات و تجهیزات و ساز و برگ نظامی یا نقشه‌ها و اسناد و اسرار نظامی و نظائر آنها را به دشمن تسلیم یا افشاء نماید.

ب - هر نظامی که برای انجام مقاصد دشمن با او تبانی کند.

ج - هر نظامی که برای دولت در حال جنگ با ایران یا برای گروه‌ها یا دستجات محارب و مفسد جمع‌آوری نیرو یا کمک نماید یا سایر افراد را به الحاق به دشمنان یا محاربان و مفسدان اغوا و تشویق کند یا عملاً وسائل الحاق آنان را فراهم آورد.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

مطالعه تطبیقی

افشا اطلاعات سودمند برای دشمن موضوع ماده ۱۷قانون نیروهای مسلح انگلستان می‌باشد. بر اساس این ماده هر شخصی که مشمول مقررات نظامی است مجرم شمرده می‌شود اگر:

الف) بدون مجوز قانونی اطلاعاتی را افشا کند که برای دشمن سودمند است یا ممکن است سودمند باشد.

ب) بداند یا دلیل موجهی وجود داشته باشد که بداند این اطلاعات برای دشمن سودمند است.

مرتکبی که طبق این ماده محکوم می‌شود، بر اساس ماده ۱۶۴ قانون نیروهای مسلح انگلستان محاکمه می‌شود اما مجازات حبس وی نباید بیش از ۲ سال باشد.

همچنین براساس ماده ۲–۳۳۲ قانون دادرسی و جرایم نیروهای مسلح فرانسه، انجام اقداماتی که باعث لطمه به اسرار دفاع ملی در زمان جنگ گردد، دارای مجازات حبس جنایی تا ۲۰ سال و ۴۵۰۰۰۰ یورو جزای نقدی است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در این ماده تعداد افراد دشمن شرط نیست زیرا در متن ماده از هر دو واژه «دشمن» و «دشمنان» استفاده شده‌است؛ بنابراین ورود یک نفر هم مشمول حکم این ماده می‌شود. اما تهیه وسایل ورود دشمن، بدون آنکه منتهی به ورود گردد، از مصادیق این بند به‌شمار نمی‌آید. لازم است ذکر شود در امر به تصرف دادن امکنه و وسایل، مرتکب باید راساً مباشرت کند. همچنین بند ج این ماده از مواردی است که برای آنچه معاونت در جرم است، مجازات خاصی پیش‌بینی کرده‌است.ضمناً هرگونه تبانی با دشمن که جهت مقاصدی غیر از مقاصد دشمن باشد، از شمول بند ب خارج است.

گفتنی است این جنگ لازم نیست با دولتی باشد که مرتکب به نفع آن دولت به ارتکاب جرمی علیه امنیت ایران دست زده‌است.

نکات توضیحی

جرایم ذکر شده در این ماده ازجمله جرائم عمدی است و مرتکب جهت احراز عنصر روانی باید به صورت آگاهانه یکی از مصادیق را مرتکب شود. همچنین لازم است قصد خیانت مجرم احراز گردد.

مقالات مرتبط

جاسوسی و خیانت به کشور