ماده ۴۲ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

ماده ۴۲ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامی که باید به‌طور انفرادی یا جمعی به مأموریت برود عمداً وبدون عذر موجه در وقت مقرر حاضر نگردد به ترتیب زیر محکوم می‌شود:

الف - هرگاه حرکت برای عزیمت به منطقه جنگی یا مقابله با اشرار و مفسدان باشد و عمل مرتکب موجب اخلال در نظام (بهم خوردن امنیت کشور) یا شکست جبهه‌اسلام گردد به مجازات محارب و درغیر این صورت به حبس از دو تا ده سال.

ب - هرگاه حرکت برای عزیمت به منطقه‌ای که در حالت جنگ یا آماده‌باش رزمی یا اعلام محدودیتهای ضروری موضوع اصل هفتاد و نهم (۷۹) قانون اساسی جمهوری‌اسلامی ایران باشد به حبس از دو تا پنج سال.

ج - در سایر موارد به استثناء مواردی که صرفاً تخلف انضباطی محسوب می‌شود به حبس از دو ماه تا یک سال.

تبصره ۱ - هر نظامی که پس از انتقال به یگان جدید در معرفی خود به آن بیش ازمهلتی که به او داده شده بدون عذر موجه تأخیر کند مطابق مقررات این ماده با وی رفتارخواهد شد.

تبصره ۲ - هر نظامی که در منطقه عملیات جنگی یا موقع اعلام آماده‌باش رزمی بدون عذر موجه در محل معین حاضر نگردد به حبس از دو تا پنج سال محکوم می‌شود.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

مأموریت مذکور در این ماده اطلاق دارد و کلیه سطوح مأموریتی از جمله سازمانی، مأموریت اصلی، اتفاقی و در شرایط خاص را شامل می‌شود.همچنین اشرار در ماده ۲۵ همین قانون به عنوان مصادیقی از دشمن دانسته شده‌است.آماده باش رزمی نیز یعنی آگاهی و آماده بودن برای مقابله با خطر یا تهدید یا هر نوع عملیاتی.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

برای تحقق جرم موضوع این ماده دو شرط لازم دانسته شده‌است: ۱-عدم حضور در وقت مقرر عمدی بوده باشد. ۲-عدم حضور بدون عذر موجه صورت گرفته باشد.گفتنی است عذر موجه در ماده ۷۶ همین قانون صراحتاً مشخص شده‌است.

نکات توضیحی

عنصر مادی جرم موضوع این ماده که به صورت ترک فعل یا فعل منفی می‌باشد عبارت است از:حاضر نشدن در وقت مقرر جهت اعزام به مأموریت.