ماده ۸۱ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۳: خط ۱۳:
[[رده:جرائم نیرو های مسلح]]
[[رده:جرائم نیرو های مسلح]]
[[رده:مجازات جرائم نیرو های مسلح]]
[[رده:مجازات جرائم نیرو های مسلح]]
{{مواد قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۶

ماده ۸۱ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامی که مرکب یا و وسائل[وسائل] نقلیه یا سایر اموال متعلق به دولت یا دراختیار دولت را که برحسب وظیفه به او سپرده شده یا به هر نحو به آن دسترسی پیدا کرده بفروشد یا به رهن بگذارد یا به نحو دیگری مورد معامله قرار دهد یا با سوء نیت مخفی نماید به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم می‌گردد.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

موضوع جرم این ماده، تمامی وسایل و اموال متعلق به دولت غیر از اسلحه، مهمات، اجزای آنها مواد منفجره و محترقه که موضوع جرم پیش‌بینی شده در ماده ۸۰ را تشکیل می‌دهند، می باشد.[۱]همچنین اگر فرد نظامی اموال متعلق به دولت را برباید و سپس مورد معامله قرار دهد، مرتکب جرائم متعددی شده‌است و مشمول قاعده تعدد مادی جرم خواهد بود.[۲]گفتنی است برای تحقق جرم موضوع این ماده سوءنیت عام کافی است و نیازی به سوء نیت خاص نیست.[۳]پرواضح است که آنچه در این ماده اهمیت دارد، عمل تحویل دادن و سپردن است؛ بنابراین سپردن یا تحویل دادن ممکن است به صورت شفاهی باشد یا کتبی.[۴]

منابع

  1. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3474220
  2. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3474228
  3. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3474232
  4. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3516036