ماده ۵۱ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵۱ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامی که برای فرار از کار یا انجام وظیفه یا ارعاب و تهدید فرمانده یا رئیس یا هر مافوق دیگر یا برای تحصیل معافیت از خدمت یا انتقال به مناطق مناسبتر یا کسب امتیازات دیگر عمداً به خود صدمه وارد آورد یا تهدید به خودزنی نماید یا به عدم توانائی جسمی یا روحی متعذر شود و بنا به گواهی پزشک نظامی یا پزشکان قانونی تمارض او ثابت گردد یا در انجام وظایف نظامی بی‌علاقگی خود را درموارد متعدد ظاهر کند به نحوی که در تضعیف سایر نیروهای نظامی مؤثر باشد، علاوه‌بر جبران خسارت وارده به ترتیب زیر محکوم می‌گردد:

الف - هرگاه درمقابل دشمنان باشد چنانچه عمل وی موجب اخلال در نظام (بهم خوردن امنیت کشور) یا شکست جبهه اسلام گردد به مجازات محارب و درغیر این‌صورت به حبس از دو تا ده سال.

ب - هرگاه در زمان جنگ باشد و در مقابل دشمنان نباشد به حبس از یک تا پنج سال.

ج - در سایر موارد به استثناء مواردی که صرفاً تخلف انضباطی محسوب می‌شود به حبس از سه ماه تا یک سال.

تبصره - مرتکبان جرائم مذکور در نتیجه اعمال فوق از هیچ امتیازی برخوردارنمی‌گردند و خدمت خود را مطابق مقررات انجام خواهند داد مگر آن که ادامه خدمت به هیچ وجه مقدور نباشد. مشاهده ماده قبلی مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

توضیح واژگان

منظور از جبهه اسلام، منطقه ای است که واحد نظامی در آن، درگیری سریع و مستقیم با دشمن دارد یا مأموریت آن را دریافت کرده باشد.[۱]

نکات تفسیری دکترین ماده 51 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

اگر فردی نظامی با تیراندازی کردن به خود صدمه وارد کند، عمل وی مشمول عناوین متعدده جرم یعنی "تیراندازی غیرمجاز" و "خود زنی " می‌شود و بنابراین مشمول قواعد تعدد معنوی جرم خواهد شد.[۲]پرواضح است که مقصود مقنن در این ماده خودزنی است که منجر به فوت نشود.[۳]گفتنی است در قسمت اول بند الف، قصد اخلال در نظام یا قصد برهم زدن امنیت کشور، سوء نیت خاص جرم را تشکیل می‌دهد.[۴]

نکات توضیحی ماده 51 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

اگر فردی به علت مشکلات فردی یا روحی یا خانوادگی و عاطفی، اقدام به خودزنی کند و قصد موارد ذکر شده را نداشته باشد، عمل وی مشمول مقررات این ماده نمی‌شود.[۵]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 51 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

  1. ارتکاب خودزنی یا تهدید به خودزنی برای فرار از کار یا وظیفه جرم محسوب می‌شود.
  2. هدف ارتکاب جرم می‌تواند تحصیل معافیت از خدمت، انتقال به مناطق مناسب‌تر، یا کسب امتیازات باشد.
  3. اثبات تمارض باید با گواهی پزشک نظامی یا پزشکان قانونی صورت گیرد.
  4. نشان دادن بی‌علاقگی به وظایف نظامی در موارد متعدد اگر به تضعیف نیروها منجر شود، جرم است.
  5. در صورت ارتکاب جرم در مقابل دشمن و اخلال در نظام یا شکست جبهه اسلام، مجازات محارب قابل اعمال است.
  6. اگر جرم در زمان جنگ ولی نه در مقابل دشمنان باشد، مجازات حبس از یک تا پنج سال است.
  7. در سایر موارد غیر از تخلفات انضباطی، مجازات حبس از سه ماه تا یک سال مقرر شده است.
  8. مرتکبان از هیچ امتیازی به دلیل ارتکاب جرم برخوردار نمی‌شوند.
  9. انجام خدمت مطابق مقررات برای مرتکبان جرم همچنان الزامی است مگر عدم امکان ادامه خدمت اثبات شود.

منابع

  1. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2807440
  2. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3473332
  3. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3473316
  4. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3514912
  5. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2807452