ماده ۶۶ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

ماده ۶۶ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامی که در جریان عملیات علیه عوامل خرابکار، ضدانقلاب، اشرار و قاچاقچیان مسلح از محل مأموریت یا منطقه درگیری فرار نماید در حکم فرار از جبهه محسوب و حسب مورد مشمول مجازاتهای مقرر در این بخش خواهد بود.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

منطقه درگیری به منطقه ای گفته می‌شود که یک یگان نظامی در آن اجرای آتش می‌کند یا آماده می‌شود که اجرای آتش بکند.ضمناً محل مأموریت به محلی اطلاق می‌شود که از طرف فرماندهان و مسئولان بالاتر به یگانهای نظامی پایین‌تر، وظیفه ای را برای اجرا در آن محل، محول نموده‌اند.همچنین درگیری مسلحانه وضعیت ویژه ای است که در حکم جنگ است با این تفاوت که درگیری ممکن است در منطقه محدودی صورت بگیرد و به کل کشور تسری پیدا نکند. فرار در این وضعیت در حکم فرار در زمان جنگ است.

نکات توضیحی

با توجه به آنکه فرار موضوع این ماده در حکم فرار از جبهه است، لازم نیست که مدت فرار به حد نصاب فرار در زمان جنگ یا صلح «یعنی بیش از پنج یا پانزده روز» برسد، بلکه مرتکب از زمان غیبت، فراری محسوب می‌شود. ضمناً قاچاقچیان مسلح در این ماده، اعم از قاچاقچیان اسلحه، کالا، مواد مخدر و… است.