ماده ۷۲ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

ماده ۷۲ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامی با وسائل موتوری دیگر یا سایر وسائل و لوازم مورد استفاده نیروهای مسلح غیر از موارد یاد شده در ماده (۷۱) این قانون فرار نماید چنانچه عمل وی ضربه مؤثر به مأموریت نیروهای مسلح وارد آورد به مجازات محارب و در غیر این صورت به ترتیب ذیل محکوم خواهد شد:

الف - هرگاه فرار وی از جبهه باشد از لحظه غیبت فراری محسوب و به حبس از سه‌تا پانزده سال.

ب - هرگاه فرار وی در زمان جنگ باشد به حبس از دو تا ده سال. ج - در غیر موارد مذکور به حبس از دو تا پنج سال.

تبصره - چنانچه عمل وی به موجب مواد دیگر این قانون مجازات شدیدتری داشته باشد به آن مجازات محکوم می‌شود.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

قانونگذار عنوان محاربه را به صورت گسترده در مورد جرائم نظامیان به کار برده‌است. دلیل این اقدام قانونگذار آن است که افراد نظامی حافظ امنیت کشور هستند و جرائم ارتکابی از سوی نظامیان ارتباط مستقیم با اخلال در نظم و امنیت کشور دارد؛ بنابراین بسیاری از اقدامات ایشان به دلیل برهم زدن امنیت کشور و به خطر انداختن نظام سیاسی، محاربه محسوب می‌شود.ضمناً تردیدی نیست که این ماده، شامل وضعیت فرار با وسایل جنگی سرد نیز می‌گردد. همچنین وسایل مورد استفاده نیروهای مسلح در این ماده خصوصیت خاصی ندارد و شامل تمام وسایلی می‌شود که به نحوی از انحاء در اختیار نیروهای مسلح قرار دارند.

نکات توضیحی

مقرات بند «ب» این ماده شامل فرار غیر از جبهه در زمان جنگ می‌شود. به این ترتیب در بند «ب» تحقق حد نصاب فرار از خدمت در زمان جنگ شرط است.