ماده ۱۱۷ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۱۷ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:در تمام موارد مذکور در این فصل، هرگاه اقدامات انجام شده منتهی به قتل یا نقص عضو یا جراحت و صدمه به انسانی شود مرتکب علاوه بر مجازاتهای مذکورحسب مورد به قصاص و پرداخت دیه و در هر حال به تأدیه خسارات وارده نیز محکوم خواهد شد.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

جراحت و صدمه موضوع این ماده کیفیت خاصی ندارد و هرگونه جراحت و صدمه را شامل می‌شود.[۱]

نکات توضیحی

تعیین مجازات قصاص یا حکم به پرداخت دیه موضوع این ماده منوط به درخواست اولیای دم یا مجنی علیه است و دادگاه نمی‌تواند بدون تقاضای آنان، حکم به قصاص یا پرداخت دیه بدهد. تادیه خسارت نیز در ماده ۱۳۲ همین قانون ذکر شده‌است و نیازی به تصریح آن در این ماده نبود.[۲]

منابع

  1. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3475464
  2. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2809484