ماده ۴۴ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

ماده ۴۴ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامی که در حین نگهبانی به‌طور ارادی بخوابد به شرح زیر محکوم می‌شود:

الف - هرگاه در مقابل دشمن و محاربان باشد درصورتی که عمل وی موجب‌اخلال در نظام (بهم خوردن امنیت کشور) یا شکست جبهه اسلام گردد به مجازات محارب و در غیر این صورت به حبس از دو تا ده سال.

ب - هرگاه در ناحیه‌ای باشد که در حالت جنگ یا اعلام محدودیتهای ضروری موضوع اصل هفتاد و نهم (۷۹) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران یا آماده‌باش رزمی باشد به حبس از شش ماه تا دو سال.

ج - در سایر موارد به استثناء مواردی که صرفاً تخلف انضباطی محسوب می‌شود به حبس از دو ماه تا یک سال.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

برای تحقق جرم موضوع این ماده، کوتاه یا بلند بودن مدت خواب و کم و کیف خواب مؤثر در موضوع نیست.همچنین در بند «الف» در موردی که عمل مرتکب محاربه در نظر گرفته می‌شود، قصد به هم خوردن امنیت کشور سوءنیت خاص جرم را تشکیل می‌دهد.سوء نیت عام این جرم نیز قصد خوابیدن می‌باشد.لازم است ذکر شود که اگر نگهبان در حین خواب که کاملاً بر وی تسلط یافته مرتکب جرائم دیگری نیز بشود، مجازات نخواهد شد زیرا مسلوب الاراده بوده‌است.پرواضح است که اگر نظامی محل نگهبانی خود را ترک کند و در محل دیگری بخوابد، فقط مرتکب بزه ترک پست شده‌است و به همین اتهام تعقیب می‌گردد. چرا که برای تحقق جرم موضوع این ماده، خوابیدن باید در حین نگهبانی و در محل نگهبانی صورت بگیرد.

نکات توضیحی

ارتکاب جرم موضوع این ماده در مورد «اخلال در نظام یا شکست جبهه اسلام»مقید به نتیجه است اما در سایر موارد مذکور در ماده جرم مطلق است و تحقق نتیجه خاصی شرط نیست. ضمناً موارد خوابیدن در حین نگهبانی که صرفاً تخلف انضباطی محسوب می‌گردد برابر مقررات ماده۴ دستورالعمل اجرایی موضوع ماده ۱۳۰ مشخص شده‌است. پرواضح است که عمل مرتکب و خوابیدن وی باید به صورت ارادی باشد؛ بنابراین اگر فردی در اثر خستگی مفرط به خواب برود، به علت آنکه به صورت ارادی نخوابیده‌است، مشمول مقررات این ماده نیست.

مقالات مرتبط

اکراه به ارتکاب جرم در حقوق ایران و قانون کیفری نمونه ایالات متحده (مطالعه تطبیقی)