ماده ۵۳ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

ماده ۵۳ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامی که حین انجام وظیفه مرتکب جرائم ذیل گردد، درهر مورد به‌حبس از شش ماه تا سه سال محکوم می‌شود:

الف - چنانچه نسبت به مجروح یا بیمار آزار روحی یا صدمه بدنی وارد کند.

ب - چنانچه اموال مجروح یا بیمار یا مرده‌ای را تصاحب نماید.

ج - چنانچه نسبت به مجروحان یا اشخاصی که در معرض خطر جانی قرار دارند در حالی که کمک‌رسانی از وظایف اوست از کمک خودداری کند.

تبصره - در موارد فوق‌الذکر، درصورتی که مورد از مصادیق قصاص یا دیه نیز باشد یا اموالی را تصاحب کرده باشد حسب مورد به قصاص، دیه یا استرداد اموال نیز محکوم می‌گردد.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

فلسفه و مبانی نظری ماده

مقررات این ماده در جهت حمایت از آسیب دیدگان و در راستای تعالیم حیات بخش فرهنگی و اخلاقی اسلام و با الهام از منابع فیاض و پویای فقه و هماهنگ با مفاد معاهدات و قراردادهای بین‌المللی تدوین شده‌است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

دراین باره لازم است ذکر شود که ضابطه تشخیص «در معرض خطر جانی بودن» عرف است.ضمناً شرط تحقق بند «ج» که به صورت ترک فعل حادث می‌شود آن است که کمک رسانی از وظایف خود نظامی باشد.همچنین چنانچه اموال مذکور در بند «ب» این ماده به فرد نظامی سپرده شده باشد، جرم خیانت در امانت نیز محقق می‌شود و مورد از مصادیق تعدد معنوی خواهد بود.گفتنی است زمان ارتکاب عمل مجرمانه، هیچ گونه تأثیری در تحقق یا عدم تحقق جرم ندارد. علاوه بر این لازم است ذکر شود که مفقود کردن، تلف کردن یا مورد استفاده غیرمجاز قراردادن اموال مجروح یا ییمار یا مرده، مشمول این ماده نیست مگر آنکه تحت شرایطی این افعال از مصادیق تصاحب به حساب آیند.

نکات توضیحی

در مورد بند "ب " این ماده چنانچه عمل مرتکب، عناصر و شرایط خاص سرقت را نیز داشته باشد، موضوع از مصادیق تعدد معنوی خواهد بود.ضمناً در اینکه مجنی علیه موضوع این ماده نظامی باشد یا خیر، تفاوتی وجود ندارد.