ماده ۵۹ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''ماده 59 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب 1382:''' كاركنان وظيفه نيروهاي مسلح هرگاه در زمان صلح بيش از پانزده روز‌متوالي مرتكب غيبت شده و عذر موجهي نداشته باشند فراري محسوب و چنانچه‌ دستگير شده باشند به حبس از سه ماه تا يك سال يا سه ماه تا يك سال اضافه خدمت‌ محكوم مي‌گردند.
'''ماده ۵۹ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:''' [[کارکنان وظیفه نیروهای مسلح]] هرگاه در زمان صلح بیش از پانزده روزمتوالی مرتکب غیبت شده و [[عذر موجه|عذر موجهی]] نداشته باشند فراری محسوب و چنانچه دستگیر شده باشند به حبس از سه ماه تا یک سال یا سه ماه تا یک سال اضافه خدمت محکوم می‌گردند.
 
[[ماده ۵۸ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲|مشاهده ماده قبلی]]
 
[[ماده 60 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382|مشاهده ماده بعدی]]
 
== توضیح واژگان ==
برابر مقررات قوانین استخدامی نیروهای مسلح، پرسنل وظیفه کسانی هستند که وفق قانون خدمت وظیفه عمومی در یکی از [[دوره ضرورت|دوره‌های ضرورت]]، [[دوره احتیاط|احتیاط]] یا [[دوره ذخیره|ذخیره]] مشغول خدمت هستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2808100|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref>
 
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
[[عنصر مادی]] عمل مذکور در این ماده، تفاوتی با عنصر مادی فرار نیروهای ثابت ندارد و تنها تفاوت در مجازات است که در این مورد خفیف تر پیش‌بینی شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای نظامی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3332540|صفحه=|نام۱=غلامحسین|نام خانوادگی۱=الهام|چاپ=1}}</ref> پرواضح است برای اینکه مرتکب تحت شمول این ماده قرار بگیرد باید غیبت بیش از ۱۵ روز باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3473752|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|نام۲=سلمان|نام خانوادگی۲=کونانی|نام۳=محمدرضا|نام خانوادگی۳=محمدی کشکولی|چاپ=1}}</ref> ضمناً تشخیص عذر موجه با قاضی است و در قانون احصا نشده‌است و تنها مصادیقی از آن به صورت تمثیلی بیان شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3515216|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>
 
== رویه‌های قضائی ==
اداره حقوقی قوه قضائیه در تاریخ ۷۱/۴/۸ بیان کرده‌است که: «تاخیر در تسویه حساب از طرف پرسنل وظیفه، فرار از خدمت محسوب نمی‌شود.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3515224|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>
 
== منابع ==
{{پانویس}}
{{مواد قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح}}
[[رده:جرائم نیرو های مسلح]]
[[رده:مجازات جرائم نیرو های مسلح]]
[[رده:عذر موجه]]
[[رده:پرسنل وظیفه نیروهای مسلح]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۴

ماده ۵۹ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲: کارکنان وظیفه نیروهای مسلح هرگاه در زمان صلح بیش از پانزده روزمتوالی مرتکب غیبت شده و عذر موجهی نداشته باشند فراری محسوب و چنانچه دستگیر شده باشند به حبس از سه ماه تا یک سال یا سه ماه تا یک سال اضافه خدمت محکوم می‌گردند.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

برابر مقررات قوانین استخدامی نیروهای مسلح، پرسنل وظیفه کسانی هستند که وفق قانون خدمت وظیفه عمومی در یکی از دوره‌های ضرورت، احتیاط یا ذخیره مشغول خدمت هستند.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

عنصر مادی عمل مذکور در این ماده، تفاوتی با عنصر مادی فرار نیروهای ثابت ندارد و تنها تفاوت در مجازات است که در این مورد خفیف تر پیش‌بینی شده‌است.[۲] پرواضح است برای اینکه مرتکب تحت شمول این ماده قرار بگیرد باید غیبت بیش از ۱۵ روز باشد.[۳] ضمناً تشخیص عذر موجه با قاضی است و در قانون احصا نشده‌است و تنها مصادیقی از آن به صورت تمثیلی بیان شده‌است.[۴]

رویه‌های قضائی

اداره حقوقی قوه قضائیه در تاریخ ۷۱/۴/۸ بیان کرده‌است که: «تاخیر در تسویه حساب از طرف پرسنل وظیفه، فرار از خدمت محسوب نمی‌شود.»[۵]

منابع

  1. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2808100
  2. غلامحسین الهام. حقوق جزای نظامی. چاپ 1. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3332540
  3. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3473752
  4. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3515216
  5. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3515224