اصل ۱۲۴ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohamadreza (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (added Category:معاون اول رئیس جمهور using HotCat) |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اصل | '''اصل ۱۲۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران:''' [[رئیس جمهور|رئیس‌جمهور]] می‌تواند برای انجام وظایف قانونی خود [[معاونان رئیس جمهور|معاونانی]] داشته باشد. [[معاون اول رئیس جمهور|معاون اول رئیس‌جمهور]] با موافقت وی اداره [[هیئت وزیران]] و مسئولیت هماهنگی سایر معاونت‌ها را بر عهده خواهد داشت. | ||
== | * [[اصل ۱۲۳ قانون اساسی|مشاهده اصل قبلی]] | ||
* [[اصل ۱۲۵ قانون اساسی|مشاهده اصل بعدی]] | |||
== اصول و مواد مرتبط == | |||
[[لایحه قانونی تأسیس دفتر رئیس جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۵۸|لایحه قانونی تأسیس دفتر رئیس‌جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۵۸]] | |||
[[اصل ۱۱۳ قانون اساسی]] | |||
== فلسفه و مبانی نظری اصل == | |||
با توجه به حذف پست [[نخست وزیر|نخست‌وزیری]] و انتقال وظایف و اختیارات سنگین آن به ریاست جمهوری، وجود همکاران لایقی که به عنوان بازوی رئیس‌جمهور قادر به معاونت و یاری وی در هماهنگی و رتق و فتق امور متراکم (به وجود آمده از تمرکز) باشند، لازم خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3849948|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=هاشمی|چاپ=23}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
معاون اول که از سوی رئیس‌جمهور بدون نیاز به تأیید [[مجلس شورای اسلامی|مجلس]] تعیین می‌شود، وظایف عمده نخست‌وزیر سابق و با موافقت رئیس‌جمهور، ریاست هیئت وزیران و اداره جلسات [[دولت]] و هماهنگی بین سایر معاونت‌ها را بر عهده دارد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات حقوق اساسی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3213908|صفحه=|نام۱=آیت اله عباسعلی|نام خانوادگی۱=عمیدزنجانی|چاپ=3}}</ref> همچنین به نظر می‌رسد که منظور از «اداره هیات وزیران» همان اداره امور هیئت وزیران (نظیر تشکیل کمیسیون‌ها و فراهم نمودن دستور کار هیئت) باشد و این امر با ریاست رئیس‌جمهور بر هیئت وزیران که متضمن نظارت بر کار [[وزیر|وزیران]] و هماهنگی بین آنان است، تفاوت دارد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3850052|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=هاشمی|چاپ=23}}</ref> به بیان دیگر اگر چه رئیس‌جمهور حق دارد برای انجام وظایف خود معاونانی داشته باشد اما برخی امور مانند ریاست هیئت وزیران یا حل و فصل هماهنگی‌ها با معاونان و وزراء با دخالت مستقیم او امکان‌پذیر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4734244|صفحه=|نام۱=امیر|نام خانوادگی۱=ساعدوکیل|نام۲=پوریا|نام خانوادگی۲=عسکری|چاپ=3}}</ref> | |||
== مقالات مرتبط == | |||
[[نظریه اعتباریات علامه طباطبایی و نظام حقوقی- سیاسی جامعه]] | |||
[[حق بر شهر ایمن از منظر حقوق بشر و حقوق ایران]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | |||
{{الگو:اصول قانون اساسی}} | |||
[[رده:اصول قانون اساسی]] | |||
[[رده:قوه مجریه]] | |||
[[رده:مواد قرمز]] | |||
[[رده:ریاست جمهوری و وزرا]] | |||
[[رده:معاونان رئیس جمهور]] | |||
[[رده:معاون اول رئیس جمهور]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۰۰
اصل ۱۲۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: رئیس‌جمهور می‌تواند برای انجام وظایف قانونی خود معاونانی داشته باشد. معاون اول رئیس‌جمهور با موافقت وی اداره هیئت وزیران و مسئولیت هماهنگی سایر معاونت‌ها را بر عهده خواهد داشت.
اصول و مواد مرتبط
لایحه قانونی تأسیس دفتر رئیس‌جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۵۸
فلسفه و مبانی نظری اصل
با توجه به حذف پست نخست‌وزیری و انتقال وظایف و اختیارات سنگین آن به ریاست جمهوری، وجود همکاران لایقی که به عنوان بازوی رئیس‌جمهور قادر به معاونت و یاری وی در هماهنگی و رتق و فتق امور متراکم (به وجود آمده از تمرکز) باشند، لازم خواهد بود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
معاون اول که از سوی رئیس‌جمهور بدون نیاز به تأیید مجلس تعیین می‌شود، وظایف عمده نخست‌وزیر سابق و با موافقت رئیس‌جمهور، ریاست هیئت وزیران و اداره جلسات دولت و هماهنگی بین سایر معاونت‌ها را بر عهده دارد،[۲] همچنین به نظر می‌رسد که منظور از «اداره هیات وزیران» همان اداره امور هیئت وزیران (نظیر تشکیل کمیسیون‌ها و فراهم نمودن دستور کار هیئت) باشد و این امر با ریاست رئیس‌جمهور بر هیئت وزیران که متضمن نظارت بر کار وزیران و هماهنگی بین آنان است، تفاوت دارد،[۳] به بیان دیگر اگر چه رئیس‌جمهور حق دارد برای انجام وظایف خود معاونانی داشته باشد اما برخی امور مانند ریاست هیئت وزیران یا حل و فصل هماهنگی‌ها با معاونان و وزراء با دخالت مستقیم او امکان‌پذیر است.[۴]
مقالات مرتبط
نظریه اعتباریات علامه طباطبایی و نظام حقوقی- سیاسی جامعه
حق بر شهر ایمن از منظر حقوق بشر و حقوق ایران
منابع
- ↑ سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم). چاپ 23. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3849948
- ↑ آیت اله عباسعلی عمیدزنجانی. کلیات حقوق اساسی. چاپ 3. مجد، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3213908
- ↑ سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم). چاپ 23. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3850052
- ↑ امیر ساعدوکیل و پوریا عسکری. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی. چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4734244