اصل ۱۷۳ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اصل ۱۷۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران''': | '''اصل ۱۷۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران''': به منظور رسیدگی به شکایات، تظلمات و اعتراضات مردم نسبت به مأمورین یا واحدها یا آئین نامه‌های دولتی و احقاق حقوق آنها، دیوانی به نام دیوان عدالت اداری زیر نظر رئیس قوه قضائیه تأسیس می‌گردد.حدود اختیارات و نحوه عمل این دیوان را قانون تعیین می‌کند. | ||
حدود اختیارات و نحوه عمل این دیوان را قانون تعیین می‌کند. | |||
== پیشینه == | |||
در ایران ابتدا اصل سی و دوم قانون اساسی مشروطه حق عرضحال و شکایات علیه مجلس و وزارتخانه ها را در بیان کلی مقرر داشته بود. ده ها سال پس از آن قانون مسئولیت مدنی مصوب 1339 در ماده 11 خود مسئولیت مدنی دولت در مقابل افراد را مطرح کرد و سپس قانون شورای دولتی با اقتباس از مقررات شورای دولتی فرانسه در سال 1339 به تصویب رسید که به دلیل اوضاع نامطلوب سیاسی و عدم تمکین دولت های وقت بلا اجرا ماند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه ها، قوانین|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=نامه هستی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4458976|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=ایمانی|نام۲=امیررضا|نام خانوادگی۲=قطمیری|چاپ=1}}</ref> | |||
== مطالعه تطبیقی == | |||
شورای دولتی فرانسه دادگاه فرجام در مورد آراء صادره از دادگاه های اداری است. اما این شورای دولتی فرانسه دو تفاوت اساسی با دیوان عدالت اداری فرانسه دارد. اول اینکه شورای دولتی فرانسه مستقل از قوه قضائیه است. در حالی که در قانون اساسی ایران دیوان عدالت اداری مانند سایر دادگاه های دادگستری زیر نظر رئیس قوه قضائیه است و دوم اینکه در عمل قانون تاسیس دیوان به نحوی تنظیم یافته که گرچه دادگاه نقض و ابرام در خصوص دعاوی اداری است اما احکام آن برای دادگاه ها ی اداری بی قید و شرط الزام آور نیست. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی و نهادهای سیاسی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5267252|صفحه=|نام۱=سیدابوالفضل|نام خانوادگی۱=قاضی شریعت پناهی|چاپ=13}}</ref> | |||
== فلسفه و مبانی نظری == | |||
پیشرفتهای عصر ما موجب شده است که دولت ها برای بهبود شرایط اقتصادی و اجتماعی و فراهم آوردن رفاه برای افراد جامعه اقداماتی از قبیل عملیات عمرانی چوت ایجاد سد.ف تاسیس بیمارستان ها ، نوسازی شهرها و صدها اقدامات عام المنفعه انجام دهند. و گاهی انجام این وظایف باعث ایجاد تعارض با حقوق افرادو منافع خصوسی می شود. در این موارد به دلیل عدم تخصص دادگاه های عمومی و عدم آشنایی آنها با مقتضیات اداری دولت مبادرت به تاسیس دادگاه های اختصاصی می کند. که از مزایای این دادگاه ها می توان به تخصص، ارزانی هزینه دادرسی ، سادگی تشریفات و سرعت عمل آنها اشاره کرد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه ها، قوانین|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=نامه هستی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4458980|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=ایمانی|نام۲=امیررضا|نام خانوادگی۲=قطمیری|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
اختصاصی کردن دادرسی های اداری به اعتبار شخصیت دولت به عنوان طرف دعواست. زیرا تظلم خواهی افراد عغلیه دولت و ماموران آن و اعمال انتسابی آنان موجب بروز دعوا شده و از عهده سایر افراد خارج است. بنابر همین مورد دعوا عمومی بودن خود را از دست می دهد و به مراجع اختصاصی ارجاع می گردد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3862804|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=هاشمی|چاپ=23}}</ref> در خصوص شکایت مردم نسبت به مغایرت مقررات دولتی با موازین اسلامی دیوان عدالت اداری پرونده امر را به شورای نگهبان می فرستد. و در صورت تشخیص مغایرت این شورا دیوان مبادرت به ابطال آن مصوبه خواهد کرد . <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اداری|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4573692|صفحه=|نام۱=بیژن|نام خانوادگی۱=عباسی|چاپ=2}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۶
اصل ۱۷۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: به منظور رسیدگی به شکایات، تظلمات و اعتراضات مردم نسبت به مأمورین یا واحدها یا آئین نامه‌های دولتی و احقاق حقوق آنها، دیوانی به نام دیوان عدالت اداری زیر نظر رئیس قوه قضائیه تأسیس می‌گردد.حدود اختیارات و نحوه عمل این دیوان را قانون تعیین می‌کند.
پیشینه
در ایران ابتدا اصل سی و دوم قانون اساسی مشروطه حق عرضحال و شکایات علیه مجلس و وزارتخانه ها را در بیان کلی مقرر داشته بود. ده ها سال پس از آن قانون مسئولیت مدنی مصوب 1339 در ماده 11 خود مسئولیت مدنی دولت در مقابل افراد را مطرح کرد و سپس قانون شورای دولتی با اقتباس از مقررات شورای دولتی فرانسه در سال 1339 به تصویب رسید که به دلیل اوضاع نامطلوب سیاسی و عدم تمکین دولت های وقت بلا اجرا ماند. [۱]
مطالعه تطبیقی
شورای دولتی فرانسه دادگاه فرجام در مورد آراء صادره از دادگاه های اداری است. اما این شورای دولتی فرانسه دو تفاوت اساسی با دیوان عدالت اداری فرانسه دارد. اول اینکه شورای دولتی فرانسه مستقل از قوه قضائیه است. در حالی که در قانون اساسی ایران دیوان عدالت اداری مانند سایر دادگاه های دادگستری زیر نظر رئیس قوه قضائیه است و دوم اینکه در عمل قانون تاسیس دیوان به نحوی تنظیم یافته که گرچه دادگاه نقض و ابرام در خصوص دعاوی اداری است اما احکام آن برای دادگاه ها ی اداری بی قید و شرط الزام آور نیست. [۲]
فلسفه و مبانی نظری
پیشرفتهای عصر ما موجب شده است که دولت ها برای بهبود شرایط اقتصادی و اجتماعی و فراهم آوردن رفاه برای افراد جامعه اقداماتی از قبیل عملیات عمرانی چوت ایجاد سد.ف تاسیس بیمارستان ها ، نوسازی شهرها و صدها اقدامات عام المنفعه انجام دهند. و گاهی انجام این وظایف باعث ایجاد تعارض با حقوق افرادو منافع خصوسی می شود. در این موارد به دلیل عدم تخصص دادگاه های عمومی و عدم آشنایی آنها با مقتضیات اداری دولت مبادرت به تاسیس دادگاه های اختصاصی می کند. که از مزایای این دادگاه ها می توان به تخصص، ارزانی هزینه دادرسی ، سادگی تشریفات و سرعت عمل آنها اشاره کرد. [۳]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
اختصاصی کردن دادرسی های اداری به اعتبار شخصیت دولت به عنوان طرف دعواست. زیرا تظلم خواهی افراد عغلیه دولت و ماموران آن و اعمال انتسابی آنان موجب بروز دعوا شده و از عهده سایر افراد خارج است. بنابر همین مورد دعوا عمومی بودن خود را از دست می دهد و به مراجع اختصاصی ارجاع می گردد. [۴] در خصوص شکایت مردم نسبت به مغایرت مقررات دولتی با موازین اسلامی دیوان عدالت اداری پرونده امر را به شورای نگهبان می فرستد. و در صورت تشخیص مغایرت این شورا دیوان مبادرت به ابطال آن مصوبه خواهد کرد . [۵]
منابع
- ↑ عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه ها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4458976
- ↑ سیدابوالفضل قاضی شریعت پناهی. حقوق اساسی و نهادهای سیاسی. چاپ 13. میزان، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5267252
- ↑ عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه ها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4458980
- ↑ سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم). چاپ 23. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3862804
- ↑ بیژن عباسی. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4573692