اصل ۱۲۹ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
در اعطای نشان های دولتی سه مرحله وجود دارد: تصویب نشان ها، تعیین آیین نامه اجرایی و اعطای نشان ها. و گرچه اعطای نشان ها امری صوری است اما نشان از عالی ترین مقامی رسمی کشور وی دارد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات حقوق اساسی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3211912|صفحه=|نام۱=آیت اله عباسعلی|نام خانوادگی۱=عمیدزنجانی|چاپ=3}}</ref> و از آنجا که این اختیار در صلاحیت انحصاری رئیس جمهور است مجلس نمی تواند با تعیین ضوابطی در مورد نحوه اعطای نشان های دولتی صلاحیت رئیس جمهور را محدود نماید. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تفکیک تقنین و اجرای تحلیل مرزهای صلاحیت تقنینی در روابط قوای مقننه و مجریه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=معاونت تدوین تنقیح و انتشار قوانین و مقررات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4976744|صفحه=|نام۱=علی محمد|نام خانوادگی۱=فلاح زاده|چاپ=1}}</ref> | در اعطای نشان های دولتی سه مرحله وجود دارد: تصویب نشان ها، تعیین آیین نامه اجرایی و اعطای نشان ها. و گرچه اعطای نشان ها امری صوری است اما نشان از عالی ترین مقامی رسمی کشور وی دارد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات حقوق اساسی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3211912|صفحه=|نام۱=آیت اله عباسعلی|نام خانوادگی۱=عمیدزنجانی|چاپ=3}}</ref> و از آنجا که این اختیار در صلاحیت انحصاری رئیس جمهور است مجلس نمی تواند با تعیین ضوابطی در مورد نحوه اعطای نشان های دولتی صلاحیت رئیس جمهور را محدود نماید. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تفکیک تقنین و اجرای تحلیل مرزهای صلاحیت تقنینی در روابط قوای مقننه و مجریه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=معاونت تدوین تنقیح و انتشار قوانین و مقررات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4976744|صفحه=|نام۱=علی محمد|نام خانوادگی۱=فلاح زاده|چاپ=1}}</ref> | ||
== مواد مرتبط == | == اصول و مواد مرتبط == | ||
[[اصل ۱۱۳ قانون اساسی]] | |||
قانون حدود وظایف و اختیارات و مسئولیت های ریاست جمهوری اسلامی ایران مصوب 1365 | قانون حدود وظایف و اختیارات و مسئولیت های ریاست جمهوری اسلامی ایران مصوب 1365 | ||
نسخهٔ ۴ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۵۴
اصل ۱۲۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: اعطای نشانهای دولتی با رئیس‌جمهور است.
فلسفه و مبانی نظری
این اصل بر مبنای تشویق و ترغیب اشخاص در جهت ارتقای علمی و فرهنگی و گاه به دلایل سیاسی و اجتماعی وضع شده است که توسط رئیس جمهور به نمایندگی از طرف جامعه ضرورت می یابد. [۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در اعطای نشان های دولتی سه مرحله وجود دارد: تصویب نشان ها، تعیین آیین نامه اجرایی و اعطای نشان ها. و گرچه اعطای نشان ها امری صوری است اما نشان از عالی ترین مقامی رسمی کشور وی دارد. [۲] و از آنجا که این اختیار در صلاحیت انحصاری رئیس جمهور است مجلس نمی تواند با تعیین ضوابطی در مورد نحوه اعطای نشان های دولتی صلاحیت رئیس جمهور را محدود نماید. [۳]
اصول و مواد مرتبط
قانون حدود وظایف و اختیارات و مسئولیت های ریاست جمهوری اسلامی ایران مصوب 1365
منابع
- ↑ عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه ها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4444132
- ↑ آیت اله عباسعلی عمیدزنجانی. کلیات حقوق اساسی. چاپ 3. مجد، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3211912
- ↑ علی محمد فلاح زاده. تفکیک تقنین و اجرای تحلیل مرزهای صلاحیت تقنینی در روابط قوای مقننه و مجریه. چاپ 1. معاونت تدوین تنقیح و انتشار قوانین و مقررات، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4976744