اصل ۱۲۴ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:قوه مجریه using HotCat) |
جز (added Category:مواد قرمز using HotCat) |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
[[رده:اصول قانون اساسی]] | [[رده:اصول قانون اساسی]] | ||
[[رده:قوه مجریه]] | [[رده:قوه مجریه]] | ||
[[رده:مواد قرمز]] | |||
نسخهٔ ۴ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۲۹
اصل ۱۲۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: رئیس‌جمهور می‌تواند برای انجام وظایف قانونی خود معاونانی داشته باشد. معاون اول رئیس‌جمهور با موافقت وی اداره هیئت وزیران و مسئولیت هماهنگی سایر معاونت‌ها را بر عهده خواهد داشت.
فلسفه و مبانی نظری
با توجه به حذف پست نخست‌وزیری و انتقال وظایف و اختیارات سنگین آن به ریاست جمهوری، وجود همکاران لایقی که به عنوان بازوی رئیس‌جمهور قادر به معاونت و یاری وی در هماهنگی و رتق و فتق امور متراکم (به وجود آمده از تمرکز) باشند لازم خواهد بود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
معاون اول که از سوی رئیس‌جمهور بدون نیاز به تأیید مجلس تعیین می‌شود، وظایف عمده نخست‌وزیر سابق و با موافقت رئیس‌جمهور، ریاست هیئت وزیران و اداره جلسات دولت و هماهنگی بین سایر معاونت‌ها را بر عهده دارد.[۲] همچنین به نظر می‌رسد که منظور «اداره هیات وزیران» همان اداره امور هیئت وزیران (نظیر تشکیل کمیسیون‌ها و فراهم نمودن دستور کار هیئت) باشد. و این امر با ریاست رئیس‌جمهور بر هیئت وزیران که متضمن نظارت بر کار وزیران و هماهنگی بین آنان است تفاوت دارد.[۳] به بیان دیگر گرچه رئیس‌جمهور حق دارد برای انجام وظایف خود معاونانی داشته باشد اما برخی امور مانند ریاست هیئت وزیران یا حل و فصل هماهنگی‌ها با معاونان و وزراء با دخالت مستقیم او امکان‌پذیر است.[۴]
اصول و مواد مرتبط
لایحه قانونی تأسیس دفتر رئیس‌جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۵۸
مقالات مرتبط
نظریه اعتباریات علامه طباطبایی و نظام حقوقی- سیاسی جامعه
حق بر شهر ایمن از منظر حقوق بشر و حقوق ایران
منابع
- ↑ سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم). چاپ 23. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3849948
- ↑ آیت اله عباسعلی عمیدزنجانی. کلیات حقوق اساسی. چاپ 3. مجد، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3213908
- ↑ سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم). چاپ 23. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3850052
- ↑ امیر ساعدوکیل و پوریا عسکری. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی. چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4734244