اصل ۱۲۴ قانون اساسی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (added Category:ریاست جمهوری و وزرا using HotCat) |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
[[رده:قوه مجریه]] | [[رده:قوه مجریه]] | ||
[[رده:مواد قرمز]] | [[رده:مواد قرمز]] | ||
[[رده:ریاست جمهوری و وزرا]] |
نسخهٔ ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۳۰
اصل ۱۲۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: رئیسجمهور میتواند برای انجام وظایف قانونی خود معاونانی داشته باشد. معاون اول رئیسجمهور با موافقت وی اداره هیئت وزیران و مسئولیت هماهنگی سایر معاونتها را بر عهده خواهد داشت.
اصول و مواد مرتبط
لایحه قانونی تأسیس دفتر رئیسجمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۵۸
فلسفه و مبانی نظری اصل
با توجه به حذف پست نخستوزیری و انتقال وظایف و اختیارات سنگین آن به ریاست جمهوری، وجود همکاران لایقی که به عنوان بازوی رئیسجمهور قادر به معاونت و یاری وی در هماهنگی و رتق و فتق امور متراکم (به وجود آمده از تمرکز) باشند، لازم خواهد بود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
معاون اول که از سوی رئیسجمهور بدون نیاز به تأیید مجلس تعیین میشود، وظایف عمده نخستوزیر سابق و با موافقت رئیسجمهور، ریاست هیئت وزیران و اداره جلسات دولت و هماهنگی بین سایر معاونتها را بر عهده دارد،[۲] همچنین به نظر میرسد که منظور از «اداره هیات وزیران» همان اداره امور هیئت وزیران (نظیر تشکیل کمیسیونها و فراهم نمودن دستور کار هیئت) باشد و این امر با ریاست رئیسجمهور بر هیئت وزیران که متضمن نظارت بر کار وزیران و هماهنگی بین آنان است، تفاوت دارد،[۳] به بیان دیگر اگر چه رئیسجمهور حق دارد برای انجام وظایف خود معاونانی داشته باشد اما برخی امور مانند ریاست هیئت وزیران یا حل و فصل هماهنگیها با معاونان و وزراء با دخالت مستقیم او امکانپذیر است.[۴]
مقالات مرتبط
نظریه اعتباریات علامه طباطبایی و نظام حقوقی- سیاسی جامعه
حق بر شهر ایمن از منظر حقوق بشر و حقوق ایران
منابع
- ↑ سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم). چاپ 23. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3849948
- ↑ آیت اله عباسعلی عمیدزنجانی. کلیات حقوق اساسی. چاپ 3. مجد، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3213908
- ↑ سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم). چاپ 23. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3850052
- ↑ امیر ساعدوکیل و پوریا عسکری. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی. چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4734244