اصل ۱۱۷ قانون اساسی: تفاوت میان نسخهها
(اضافه کردن مقالات مرتبط) |
|||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
* [[تحلیل اصل 127 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] | * [[تحلیل اصل 127 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] | ||
* [[نگرش نظاممند به قانون اساسی مبتنی بر الگوهای انسجام متن]] | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۴۱
اصل ۱۱۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: رئیسجمهور با اکثریت مطلق آراء شرکت کنندگان، انتخاب میشود، ولی هر گاه در دور نخست هیچیک از نامزدها چنین اکثریتی بدست نیاورد، روز جمعه هفته بعد برای بار دوم رأی گرفته میشود. در دور دوم تنها دو نفر از نامزدها که در دور نخست آراء بیشتری داشتهاند شرکت میکنند، ولی اگر بعضی از نامزدهای دارنده آراء بیشتر، از شرکت در انتخابات منصرف شوند، از میان بقیه، دو نفر که در دور نخست بیش از دیگران رأی داشتهاند برای انتخاب مجدد معرفی میشوند.
مطالعات تطبیقی
انتخاب رئیسجمهور در همه کشورها به یک شکل صورت نمیگیرد، بلکه وی گاه به صورت مستقیم و یک درجه ای و گاه به شکل غیرمستقیم و دو درجه ای توسط مردم برگزیده میشود.
- در برخی کشورها مثل ایران، فنلاند، پرتقال، اوکراین، روسیه، فرانسه و … رئیسجمهور توسط مردم انتخاب میشود و انتخابات یک درجه ای است.
- در برخی کشورها رئیس کشور توسط هیاتی موقت و ویژه که توسط مردم انتخاب شدهاند، برگزیده میشود مانند ایالات متحده آمریکا.
- در برخی کشورها مانند آلمان، ایتالیا و لبنان رئیسجمهور توسط پارلمان انتخاب میگردد.
- در برخی موارد این انتخاب توسط ترکیبی از مجلس و مردم انجام میشود به این صورت که مجلس افرادی را به عنوان نامزد ریاست جمهوری تعیین و برای انتخاب شدن توسط مردم به آنان معرفی میکند.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
منظور از اکثریت مطلق آرا، اکثریت بیش از نصف مجموع آرائی است که اخذ شدهاست، با این توضیح که آراء باطله ای که جزء آرای ماخوذه محسوب میشوند نیز در رقم تعداد کل آرا ء منظور میگردد.[۲]
نکات توضیحی
منظور از اکثریت مطلق آرا این است که رئیس جمهور منتخب باید تعداد نصف به علاوه یک از آراء داده شده را به دست آورد و این در مقابل اکثریت نسبی است که به معنای بیشترین آراء در میان چند مجموعه رای میباشد.[۳]
مقالات مرتبط
- تحلیل اصل 127 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
- نگرش نظاممند به قانون اساسی مبتنی بر الگوهای انسجام متن
منابع
- ↑ بیژن عباسی. مبانی حقوق اساسی. چاپ 2. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4712760
- ↑ امیر ساعدوکیل و پوریا عسکری. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی. چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4733932
- ↑ عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزهها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4437756