اصل ۱۸ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{اصول قانون اساسی}} | |||
[[رده:اصول قانون اساسی]] | |||
نسخهٔ ۲ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۱
اصل 18 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: پرچم رسمي ايران به رنگهاي سبز و سفيد و سرخ با علامت مخصوص جمهوري اسلامي و شعار «الله اكبر» است.
پیشینه
قدیمی ترین پرچم ایران درفش کاویانی است. توضیح اینکه کاوه آهنگر هنگامی که بر مقابله با ضحاک برخاست پیشبند چرمی خود را بر سر چوب کرد . درفش کاویان در زمان ساسانیان به صورت بیرق دولتی در آمد. در خصوص نشان شیر خورشید که سابقا پرچم ایران بوده است نیر شکی نیست که این علامت در زمان پادشاهان قاجار به عنوان نشان رسمی انتخاب شده است. و نظامنامه آن به دستور محمد شاه قاجار نوشته شد. نشان این پرچم که شمشیری در دست شیر است نماد ذولفقار امیر المومنین (ع) و نشانه حمایت از تشیع در ایران بوده است. طبق اصل پنجم متمم قانون اساسی مشروطه : الوان رسمی بیرق ایران سبز و سفید و سرخ و علامت شیر و خورشید است. پس از آن و با پیروزی انقلاب اسلامی نشان الله اکبر جایگزین نشان شیر و خورشید شد. [۱]شعار الله اکبر با خط کوفی بنائی ( یعنی همان خطی که شعار الله اکبر را بر مناره های مساجد منقش می کنند )بیست و دو بار به نشانه بیست و دو بهمن، روز پیروزی انقلاب به طور حاشیه در مرز رنگ های سبز و سرخ و سفید تکرار شده است. [۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
پرجم ملی، علامت رسمی و نشان حاکمیت کشور و دارای اعتبار بین المللی است.[۳]
منابع
- ↑ عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه ها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4272348
- ↑ اسداله لطفی. حقوق اساسی و ساختار نظام جمهوری اسلامی ایران. چاپ 2. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4650384
- ↑ امیر ساعدوکیل و پوریا عسکری. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی. چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4718852