اصل ۴۲ قانون اساسی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
اصل بیست و چهارم متمم قانون اساسی مشروطه: اتباع خارجه | اصل بیست و چهارم متمم قانون اساسی مشروطه: اتباع خارجه میتوانند قبول تابعیت ایران را بنمایند. قبول و بقای آنها بر تابعیت و خلع آنها از تبعیت به موجب قانون جداگانه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزهها، قوانین|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=نامه هستی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4384668|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=ایمانی|نام۲=امیررضا|نام خانوادگی۲=قطمیری|چاپ=1}}</ref> | ||
== اصول و مواد مرتبط == | == اصول و مواد مرتبط == | ||
[[اصل ۴۱ قانون اساسی]] | [[اصل ۴۱ قانون اساسی]] | ||
[[ماده ۹۷۶ | [[ماده ۹۷۶ قانون مدنی]] | ||
[[ماده ۹۷۷ | [[ماده ۹۷۷ قانون مدنی]] | ||
[[ماده ۹۷۸ | [[ماده ۹۷۸ قانون مدنی]] | ||
[[ماده ۹۷۹ | [[ماده ۹۷۹ قانون مدنی]] | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۲۸
اصل ۴۲ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: اتباع خارجه میتوانند در حدود قوانین به تابعیت ایران در آیند و سلب تابعیت اینگونه اشخاص در صورتی ممکن است که دولت دیگری تابعیت آنها را بپذیرد یا خود آنها درخواست کنند.
پیشینه
اصل بیست و چهارم متمم قانون اساسی مشروطه: اتباع خارجه میتوانند قبول تابعیت ایران را بنمایند. قبول و بقای آنها بر تابعیت و خلع آنها از تبعیت به موجب قانون جداگانه است.[۱]
اصول و مواد مرتبط
منابع
- ↑ عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزهها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4384668