اصل ۱۴۲ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
از آنجا که رئیس جمهور از طریق همکاران خود، خزانه دار مالی کشور است و [[بودجه]] و بسیاری از [[اموال عمومی|اموال و دارایی عامه]] در اختیار او قرار دارد، برای رعایت منتهای احتیاط و جلوگیری از سوء استفاده احتمالی، [[قانون اساسی]] به رئیس قوه قضائیه این صلاحیت را اعطا کرده است که دارایی مقامات عالی دولتی را قبل و بعد از تصدی مورد رسیدگی قرار دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3849896|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=هاشمی|چاپ=23}}</ref>
از آنجا که رئیس جمهور از طریق همکاران خود، خزانه دار مالی کشور است و [[بودجه]] و بسیاری از [[اموال عمومی|اموال و دارایی عامه]] در اختیار او قرار دارد، برای رعایت منتهای احتیاط و جلوگیری از سوء استفاده احتمالی، [[قانون اساسی]] به رئیس قوه قضائیه این صلاحیت را اعطا کرده است که دارایی مقامات عالی دولتی را قبل و بعد از تصدی مورد رسیدگی قرار دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3849896|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=هاشمی|چاپ=23}}</ref>


== نکات تفسیری دکترین ==
== نکات تفسیری دکترین اصل 142 قانون اساسی ==
نظارت مذکور در این اصل که بر مقام رهبری اعمال می شود، فارغ از نظارتی است که [[مجلس خبرگان رهبری|مجلس خبرگان]] بر این مقام دارند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=جستاری بر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5188448|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=محمدی گرگانی|چاپ=1}}</ref>
نظارت مذکور در این اصل که بر مقام رهبری اعمال می شود، فارغ از نظارتی است که [[مجلس خبرگان رهبری|مجلس خبرگان]] بر این مقام دارند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=جستاری بر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5188448|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=محمدی گرگانی|چاپ=1}}</ref>




== نکات توصیفی هوش مصنوعی ==
== نکات توصیفی هوش مصنوعی در اصل 142 قانون اساسی ==
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
# نظارت بر دارایی مقامات بلندپایه کشور در قانون اساسی پیش‌بینی شده است.
# نظارت بر دارایی مقامات بلندپایه کشور در قانون اساسی پیش‌بینی شده است.
خط ۳۹: خط ۳۹:
[[رده:قوه مجریه]]
[[رده:قوه مجریه]]
[[رده:ریاست جمهوری و وزرا]]
[[رده:ریاست جمهوری و وزرا]]
{{DEFAULTSORT:اصل 0710}}

نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۹

اصل ۱۴۲ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: دارایی رهبر، رئیس جمهور، معاونان رئیس جمهور، وزیران و همسر و فرزندان آنان قبل و بعد از خدمت، توسط رئیس قوه قضاییه رسیدگی می‌شود که بر خلاف حق، افزایش نیافته باشد.

مواد مرتبط

اصل ۱۳۳ قانون اساسی

فلسفه و مبانی نظری

از آنجا که رئیس جمهور از طریق همکاران خود، خزانه دار مالی کشور است و بودجه و بسیاری از اموال و دارایی عامه در اختیار او قرار دارد، برای رعایت منتهای احتیاط و جلوگیری از سوء استفاده احتمالی، قانون اساسی به رئیس قوه قضائیه این صلاحیت را اعطا کرده است که دارایی مقامات عالی دولتی را قبل و بعد از تصدی مورد رسیدگی قرار دهد.[۱]

نکات تفسیری دکترین اصل 142 قانون اساسی

نظارت مذکور در این اصل که بر مقام رهبری اعمال می شود، فارغ از نظارتی است که مجلس خبرگان بر این مقام دارند. [۲]


نکات توصیفی هوش مصنوعی در اصل 142 قانون اساسی

  1. نظارت بر دارایی مقامات بلندپایه کشور در قانون اساسی پیش‌بینی شده است.
  2. رهبر، رئیس جمهور، معاونان رئیس جمهور و وزرا تحت نظارت قانون قرار می‌گیرند.
  3. همسر و فرزندان این مقامات نیز شامل این نظارت می‌شوند.
  4. هدف از این نظارت، جلوگیری از افزایش غیرقانونی و ناحق دارایی‌ها است.
  5. رئیس قوه قضاییه مسئول رسیدگی به وضعیت دارایی‌ها است.
  6. نظارت بر دارایی‌ها شامل دوره زمانی قبل و بعد از خدمت مقامات می‌شود.
  7. جلوگیری از فساد مالی و مسئولیت‌پذیری مقامات از اهداف این اصل است.

رویه های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم). چاپ 23. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3849896
  2. محمد محمدی گرگانی. جستاری بر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران. چاپ 1. شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5188448