اصل ۴۸ قانون اساسی

اصل ۴۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: در بهره‌برداری از منابع طبیعی و استفاده از درآمدهای ملی در سطح استانها و توزیع فعالیتهای اقتصادی میان استانها و مناطق مختلف کشور، باید تبعیض در کار نباشد. به طوریکه هر منطقه فراخور نیازها و استعداد رشد خود، سرمایه و امکانات لازم در دسترس داشته باشد.

فلسفه و مبانی نظری

با توجه به اینکه همواره در تاریخ ایران پاره ای تبعیات ناروا و اجحافات از ناحیه حاکمان به مردمان ایران خصوصا مناطق دور از مرکز و در حاشیه مرزها رفته است، قانونگذار با تصویب این اصل بر حفظ یکپارچگی و استفاده از مواهب طبیعی برای تک تک ایرانیان تاکید کرده است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در این اصل دولت مکلف شده است در بهره برداری از منابع طبیعی و در آمد های ملی در سطح استانها عدالت و مساوات را رعایت کند و از اعمال تبعیض خودداری ورزد زیرا تمامی منابع و درآمد ها متعلق به عموم مردم ایران است.همچنین توزیع فعالیت های لقتصادی، بخش خصوصی، تعاونی و دولتی نیز باید متناسب با شرایط و به طور عادلانه ایجاد شود. به بیان دیگر دولت برای تسریع در تقلیل جدی فقر و محرومیت ناگزیر از منظور کردن سیاست های خردمندانه ی توسعه اقتصادی و اجتماعی است. در غیر این صورت شاهد اضمحلال منابع غنی روستایی و پیدایش کلان شهر ها و به تبع آن بحران های اقتصادی خواهیم بود. در بیان ضرورت برابری در بهره برداری از منابع باید گفت اقتصاد شکوفا و عمران کشور خواسته تمام مردم در تمام نقاط است. و د.لت مرکزی باید در مقام سیاستگذاری، برنامه ریزی و اجرای امور عمرانی و اقتصادی این امر را مطمح نظر قرار دهد.

مواد مرتبط

قانون اجرای اصل 48 قانون اساسی

مقالات مرتبط

• تأملی بر تکالیف قانونی دولت برای تراکم‌زدایی از تهران
• سازکارها و چالش های کاربست آمایش سرزمین در تنظیم استقرار صنایع در حقوق محیط زیست ایران