اصل ۱۴۳ قانون اساسی
اصل ۱۴۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: ارتش جمهوری اسلامی ایران پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی و نظام جمهوری اسلامی کشور را بر عهده دارد.
اصول و مواد مرتبط
قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۶۶
قانون نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۶۹
پیشینه
ارتش به مفهوم کنونی، پدیده جامعه صنعتی است و ایران نیز اندیشه و سازمان ارتش را نخستین بار از اروپای صنعتی گرفت. لزوم داشتن ارتش به ویژه از هنگامی که اروپای استعمارگر در جستجوی مواد خام و بازارهای فروش کالاهای تولیدی کارخانه‌هایش است، بیشتر احساس می‌شود؛ زیرا ایران نیز مانند دیگر کشورهای آسیایی و آفریقایی به زودی در می‌یابد که بی داشتن سپاهیان آموزش دیده نخواهد توانست با دشمنان برابری کرده و از مرزها و امنیت و استقلال کشور خود پاسداری نماید.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
حدود و ثغور کشور را بدون ابتکارات نظامی نمی‌توان به حال خود رها کرد، بنابر این کشور همواره باید مجهز به پیشرفته‌ترین ابزار و نیروهای نظامی باشد تا در مواقع ضرورت حراست، نگهبانی، استقلال و تمامیت ارضی را تأمین نماید.[۲]
مقالات مرتبط
تعامل تمامیت ارضی با حقوق و آزادی‌های مشروع از منظر ملّی و بین‌المللی
منابع
- ↑ عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه‌ها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4446188
- ↑ سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران (جلد اول) (اصول و مبانی کلی نظام). چاپ 12. میزان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5182132