اصل ۹۸ قانون اساسی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اصل ۹۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: تفسیر قانون‏ اساسی به عهده شورای نگهبان است که با تصویب سه چهارم آنان انجام می‌شود.

توضیح واژگان

تفسیر: تفسیر عبارت است از مطابقت دادن قانون با عمل و اجرا به سه دسته طیقه بندی می شود:

1- تفسیر قضایی که توسط قضات دادگستری برای تمیز حق و تطبیق آن با حکم صورت می گیرد. که اعتبار آن مربوط به همان دعواست. مگر تفاسیری که بر اساس قانون وحدت رویه به عمل می آید و از وظایف دیوان عالی کشور است و حجیت آن عمومیت دارد.

2-تفسیر شخصی یا علمی که علما و حقوقدانان برداشت های خود را مستدلا بیان می کنند و فاقد هر گونه جنبه رسمی است.

3- تفسیر قانونی که توسط واضه انجام می گیرد. در اینجا گرچه شورای نگهبان واضع قانون اساسی نیست اما به این دلیل که وظیفه تفسیر قانون اساسی مطابق این قانون بر عهده شورا نهاده شده بنابر این عمل شورا در این خصوص تفسیر قانونی نام دارد. [۱]

فلسفه و مبانی نظری

قانون اساسی میثاق ملی و پایه حکومت و رابطه آن با مردم سرزمینی که پیوند های تارخی و ملی، اشتراک زبان و مذهب و هدفهای سیاسی آنها را به هم پیوسته است معین می کند. بنابر این همانگونه که وضع فانون اساسی اهمیت ویژه ای دارد تفسیر آن نیز حائز اهمیت فراوان است. زیرا بیم آن می رود که خود خواهی و نفع پرستی بر اجرای عدالت چیره شود. و تجربه نشان داده که قدرت بی لجام و صلاحیت بدون مسئولیت مرکز رشد و تباهی است. [۲] بنابر این به منظور حفظ استقلال و توازن و تفکیک قوا و ترکیب شورای نگهبان که در انتخاب اعضای آن رهبر، قوه قضائیه و قوه مقننه نقش آفرینند و نهادی فرا قوه ای است به تفسیر قانون اساسی می پردازند. [۳]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

قانون اساسی ممکن است دارای اصول، جملات، مواد و یا واژه هایی باشد که مبهم، مجمل یا مختصر باشد و در نتیجه قوای عمومی، حقوقدانان و مردم در باره آن به ابراز دیدگاه های گوناگون بپردازند در این گونه موارد باید نهادی وجود داشته باشد که به روشن شدن قانون اساسی بپردازد. و اصولا مرجع صلاحیتدار برای تفسیر مقررات مرجع وضع آن است. چون به خوبی می داند چه وضع کرده و معنا و مفهوم آن کدام است. [۴] با این توضیح که تفسیر قانون اساسی در حکم قانون اساسی است. [۵]

رویه‌های حکومتی

نظر تفسیری شماره ۱۱۵۸ مورخ ۶ /۱۰ /۱۳۶۹ شورای نگهبان: نظریه‌های عنوان شده در نامه مذکور عنوان نظر تفسیری دارد و اصولاً نظریاتی که در ارتباط با قانون اساسی از سوی شورای نگهبان ابراز شده، در صورتی که تصریح نشده باشد که مشورتی است طبق اصل ۹۸ قانون اساسی اعلام شده و تفسیری است.[۶]

مطابق اصل ۹۸ قانون اساسی تفسیر هر یک از اصول آن انحصاراً بر عهده شورای نگهبان است و هیچ مرجع دیگری حق تفسیر هیچ‌ یک از اصول قانون اساسی را ندارد.[۷]

منابع

  1. امیر ساعدوکیل و پوریا عسکری. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی. چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4731516
  2. ناصر کاتوزیان. فلسفه حقوق(جلد دوم) (منابع حقوق). چاپ 4. شرکت سهامی انتشار، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2842932
  3. آیت اله عباسعلی عمیدزنجانی. کلیات حقوق اساسی. چاپ 3. مجد، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3212508
  4. بیژن عباسی. مبانی حقوق اساسی. چاپ 2. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4589832
  5. سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم). چاپ 23. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3848728
  6. مجموعه نظریات شورای نگهبان 17 (تفسیری و مشورتی در خصوص اصول قانون اساسی) به انضمام استفساریه‌ها و تذکرات 1388-1359. چاپ 2. معاونت تدوین تنقیح و انتشار قوانین و مقررات معاونت حقوقی ریاست جمهوری، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4921880
  7. مجموعه نظریات شورای نگهبان 17 (تفسیری و مشورتی در خصوص اصول قانون اساسی) به انضمام استفساریه‌ها و تذکرات 1388-1359. چاپ 2. معاونت تدوین تنقیح و انتشار قوانین و مقررات معاونت حقوقی ریاست جمهوری، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4928400