اصل ۱۲۸ قانون اساسی

اصل ۱۲۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: سفیران به پیشنهاد وزیر امور خارجه و تصویب رئیس‌جمهور تعیین می‌شوند. رئیس‌جمهور استوارنامه سفیران را امضاء می‌کند و استوارنامه سفیران کشورهای دیگر را می‌پذیرد.

توضیح واژگان

استوار نامه: استوارنامه عبارت است از حکم روسای کشورها برای معرفی مأموران سیاسی خود نزد دولتهای میزبان که به آن «اعتبارنامه سیاسی» نیز می‌گویند.

پیشینه

این اصل پیش از بازنگری قانون اساسی به لین شرح بود: رئیس‌جمهور استوار نامه سفیران را امضاء می‌کند و استوارنامه سفیران کشورهای دیگر را می‌پذیرد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

سفیران هر کشوری نقش رئیس کشور را در خارج ایفا می‌کنند و وظایف وی را بر عهده دارند. که یکی از این وظایف حفظ حقوق اتباع در خارج از کشور است. بنابر این باید در انتخاب آنها دقت کامل به عمل آید. تصویب سفیران اعزامی از طرف رئیس‌جمهور بدان معناست که آنان ماموریتهای محوله خود در خارج از کشور را تحت نظر و ریاست رئیس‌جمهور و با در نظر گرفتن مصالح عالیه دولت متبوع نزد ریاست کشور میزبان انجام می‌دهند و پذیرش سفیران کشورهای دیگر توسط این مقام بدان منظور است که وی به عنوان عالیترین مقام برقراری روابط خارجی و مسئول حفظ مصالح ملی اقدام می‌کند.

رویه‌های حکومتی

نظر تفسیری شماره ۱۵۷۰ مورخ ۱۳۵۹/۱۲/۲۱ شورای نگهبان: «طبق اصل ۱۲۸ قانون اساسی رئیس جمهور استوارنامه سفیران را امضاء می‌نماید و تصویب صلاحیت سفیر با رئیس جمهور نیست.»

اصول و مواد مرتبط

اصل ۱۱۳ قانون اساسی

قانون تعیین حدود و وظایف و اختیارات و مسئولیتهای ریاست جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۶۵