اصل ۱۴۳ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (added Category:قوه مجریه using HotCat) |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
[[رده:اصول قانون اساسی]] | [[رده:اصول قانون اساسی]] | ||
[[رده:قوه مجریه]] | |||
نسخهٔ ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۱۸
اصل ۱۴۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: ارتش جمهوری اسلامی ایران پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی و نظام جمهوری اسلامی کشور را بر عهده دارد.
پیشینه
ارتش به مفهوم کنونی پدیده جامعه صنعتی است و ایران نیز اندیشه و سازمان ارتش را نخستین بار از اروپای صنعتی گرفت. لزوم داشتن ارتش به ویژه از هنگامی که اروپای استعمارگر در جستجوی مواد خام و بازارهای فروش کالاها تولیدی کارخانه هایش است بیشتر احساس می شود. زیرا ایران نیز مانند دیگر کشورهای آسیایی و آفریقایی به زودی در می یابد که بی داشتن سپاهیان آموزش دیده نخواهد توانست با دشمنان برابری کرده و از مرزها و امنیت و استقلال کشور خود پاسداری نماید. [۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
حدود و ثغور کشور را بدون ابتکارات نظامی نمی توان به حال خود رها کرد. بنابر این کشور همواره باید مجهز به پیشرفته ترین ابزار و نیروهای نظامی باشد تا در مواقع ضرورت حراست ، نگهبانی، استقلال و تمامیت ارضی را تامین نماید. [۲]
اصول و مواد مرتبط
قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران مصوب 1366
قانون نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1369
منابع
- ↑ عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه ها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4446188
- ↑ سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران (جلد اول) (اصول و مبانی کلی نظام). چاپ 12. میزان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5182132