اصل ۱۵۲ قانون اساسی

اصل ۱۵۲ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر اساس نفی هر گونه سلطه جوئی و سلطه پذیری‏، حفظ استقلال همه‌جانبه و تمامیت ارضی کشور، دفاع از حقوق همه مسلمانان و عدم تعهد در برابر قدرتهای سلطه گر و روابط صلح آمیز متقابل با دول غیر محارب استوار است‏.

توضیح واژگان

سیاست خارجی: سیاست خارجی عبارت است از مجموع خط مشی ها، تدابیر، روشها و انتخاب مواضعی که یک دولت در برخورد با امور و مسائل خارجی در چهارچوب اهداف کلی حاکم بر نظام سیاسی اعمال می کند.

نکات توضیحی تفسیری دکتری

اصول حاکم بر سیاست خارجی کشور تکیه بر مبانی عقیدتی اسلام دارد که با تدوین و اجرای درست آنها ملت ایران بتوانند به اهداف خویش (قسط، عدل ، استقلال و همبستگی و...) دست یابد. از سیاق عبارت " دفاع از حقوق همه مسلمانان" چنین برداشت می شود که هر گاه حقوق فردی و اجتماعی مسلمانان در معرض ضایع شدن باشد و چنانچه در جبهه داخلی و جبهه خارجی مورد ستم قرار گیرند دولت جمهوری اسلامی باید به یاریشان بشتابد.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

قرآن و سنت( قول و فعل و تقریر معصوم) از ادله اربعه هستند را می توان از جمله مهمترین منابع و سوابق فقهی این اصل بر شمرد.

مستندات فقهی

حصرت علی ( ع) با آنکه در دوران حکومت خود ناگزیر از جنگ های تدافعی بود با اتکاء به تعالیم الهی و سنت رسول اکرم(ص) در فرمان خود به مالک اشتر چنین می نویسد: پیشنهاد هیچ صلحی را که خشنودی خدا در آن باشد ، زد مکن که آسایش رزمندگان، آرامش خود وامنیت کشورت در صلح تامین می شود. اما از پس صلح، از دشمن سخت بر حذر باش که گاهی برای غافلگیر کردنت خود را به تو نزدیک می کند. پس جانب احتیاط را فرو مگذار و خوشبینی را از خود بران.

مواد مرتبط

قانون وظایف وزارت امور خارجه مصوب 1364