اصل ۱۶۳ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
خط ۲۱: خط ۲۱:
[[رده:اصول قانون اساسی]]
[[رده:اصول قانون اساسی]]
[[رده:قوه قضاییه]]
[[رده:قوه قضاییه]]
[[رده:مواد قرمز]]

نسخهٔ ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۳۹

اصل ۱۶۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: صفات و شرائط قاضی طبق موازین فقهی بوسیله‏ قانون معین می‌شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

قضاوت، مستلزم تصرف در جان و مال و آبروی افراد است. به همین دلیل نوعی ولایت به شمار می رود. این ولایت برای پیامبر(ص) و امام علی(ع) ثابت است و تصدی منصب قضا برای دیگران جز با نصب خاص یا عام یا با اذن از سوی ایشان جایز نیست. [۱] شایان ذکراست که قبول منصب قضا ( برای واجدین شرایط) واجب کفایی است و اجرای وظائف قضائی انجام یک تعهد مذهبی و عبادی است. [۲]

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

آیه 26 سوره ص و آیه 58 سوره نساء از مستدات فقهی این اصل هستند.

صفاتی که اما علی (ع) در منشور حکومت ( که بر مالک اشتر صادر کرده اند) برای قاضی صادر کرده نیز از جمله مستندات فقهی امر قضاست.( قول معصوم ) [۳]

مواد مرتبط

قانون شرایط انتخاب قضات مصوب1361

منابع

  1. آیت اله سیدمحمود هاشمی شاهرودی. فرهنگ فقه (جلد اول). چاپ 3. مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2618120
  2. سیدمصطفی محقق داماد. قواعد فقه (جلد سوم) بخش قضایی. چاپ 4. مرکز نشر علوم اسلامی، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2175428
  3. سیدمصطفی محقق داماد. قواعد فقه (جلد سوم) بخش قضایی. چاپ 4. مرکز نشر علوم اسلامی، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2175452