اصل ۱۵۰ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
سپاه پاسداران انقلاب اسلامي كه در نخستين روزهاي پيروزي اين انقلاب تشكيل شد، براي ادامه نقش خود در نگهباني از انقلاب و دستاوردهاي آن پا برجا ميماند، حدود وظائف و قلمرو مسئوليت اين سپاه در رابطه با وظايف و قلمرو مسئوليت نيروهاي مسلح ديگر با تاكيد بر همكاري و هماهنگي برادرانه ميان آنها بوسيله قانون تعيين ميشود.
'''اصل ۱۵۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران''': سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که در نخستین روزهای پیروزی این انقلاب تشکیل شد، برای ادامه نقش خود در نگهبانی از انقلاب و دستاوردهای آن پابرجا می‌ماند، حدود وظایف و قلمرو مسئولیت این سپاه در رابطه با وظایف و قلمرو مسئولیت [[نیروهای مسلح]] دیگر با تأکید بر همکاری و هماهنگی برادرانه میان آنها بوسیله [[قانون]] تعیین می‌شود.
 
* [[اصل ۱۴۹ قانون اساسی|مشاهده اصل قبلی]]
* [[اصل ۱۵۱ قانون اساسی|مشاهده اصل بعدی]]
 
== اصول و مواد مرتبط ==
[[اساسنامه سپاه پاسداران مصوب ۱۳۶۱]]
 
بند ج [[ماده ۷ قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران]]
 
بند ۱۵ [[ماده ۴ قانون نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران]]
 
== توضیح واژگان ==
[[پاسدار]] به فردی اطلاق می‌شود که برای جهاد همه‌جانبه در راه خدا و نگهبانی از انقلاب اسلامی و دستاوردهای آن به عنوان وظیفه شرعی با داشتن شرایط مقرر به عضویت سپاه پاسداران درآمده باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی قوانین و مقررات|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1532272|صفحه=|نام۱=محسن|نام خانوادگی۱=قره باغی|چاپ=2}}</ref>
 
== پیشینه ==
در جریان انقلاب اسلامی با وجود وابستگی سنتی بلند پایگان نظامی به شخص شاه، اما اکثریت اعضای ارتش وابسته به طبقه خاص نبودند، از این رو به محض اطمینان خاطر از دگرگونی و علی رغم کشتارهای بی رحمانه انقلاب، تعلق خاطر آنان به مردم ظاهر شد و به انقلاب پیوستند، اما انقلاب اسلامی یک دگرگونی ساده سیاسی نبود که بتوان با همان اداره و تشکیلات گذشته آن را اداره کرد، به همین دلیل نیروهای خودجوش سپاه پاسداران برخاسته از متن جامعه از همان آغاز انقلاب پدیدار شده و در مجموعه نیروهای مسلح قرار گرفت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3858836|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=هاشمی|چاپ=23}}</ref>
 
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
گرچه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به ظاهر جزء نیروهای مسلح محسوب می‌شود اما هدف تشکیلاتی آن با اهداف سازمانی ارتش کاملاً متفاوت است، بدین توضیح که هدف اصلی سپاه پاسداران نگهبانی از انقلاب و دستاوردهای آن است و از جمله مهمترین اهداف سازمانی آن می‌توان به «تقویت کامل بنیه دفاعی از طریق همکاری با سایر نیروهای مسلح» و «سازماندهی نیروهای مردمی» اشاره کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات حقوق اساسی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3212836|صفحه=|نام۱=آیت اله عباسعلی|نام خانوادگی۱=عمیدزنجانی|چاپ=3}}</ref>
 
== مقالات مرتبط ==
* [[نگرش انتقادی به قانونگذاریِ بحران؛ با نگاهی به بحران کووید 19|نگرش انتقادی به قانونگذاریِ بحران؛ با نگاهی به بحران کووید ۱۹]]
* [[تعامل تمامیت ارضی با حقوق و آزادی‌های مشروع از منظر ملّی و بین‌المللی]]
 
== منابع ==
{{پانویس}}
 
{{اصول قانون اساسی}}
 
[[رده:اصول قانون اساسی]]
[[رده:قوه مجریه]]
[[رده:ارتش و سپاه پاسداران انقلاب]]
[[رده:مواد قرمز]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۴۸

اصل ۱۵۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که در نخستین روزهای پیروزی این انقلاب تشکیل شد، برای ادامه نقش خود در نگهبانی از انقلاب و دستاوردهای آن پابرجا می‌ماند، حدود وظایف و قلمرو مسئولیت این سپاه در رابطه با وظایف و قلمرو مسئولیت نیروهای مسلح دیگر با تأکید بر همکاری و هماهنگی برادرانه میان آنها بوسیله قانون تعیین می‌شود.

اصول و مواد مرتبط

اساسنامه سپاه پاسداران مصوب ۱۳۶۱

بند ج ماده ۷ قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران

بند ۱۵ ماده ۴ قانون نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران

توضیح واژگان

پاسدار به فردی اطلاق می‌شود که برای جهاد همه‌جانبه در راه خدا و نگهبانی از انقلاب اسلامی و دستاوردهای آن به عنوان وظیفه شرعی با داشتن شرایط مقرر به عضویت سپاه پاسداران درآمده باشد.[۱]

پیشینه

در جریان انقلاب اسلامی با وجود وابستگی سنتی بلند پایگان نظامی به شخص شاه، اما اکثریت اعضای ارتش وابسته به طبقه خاص نبودند، از این رو به محض اطمینان خاطر از دگرگونی و علی رغم کشتارهای بی رحمانه انقلاب، تعلق خاطر آنان به مردم ظاهر شد و به انقلاب پیوستند، اما انقلاب اسلامی یک دگرگونی ساده سیاسی نبود که بتوان با همان اداره و تشکیلات گذشته آن را اداره کرد، به همین دلیل نیروهای خودجوش سپاه پاسداران برخاسته از متن جامعه از همان آغاز انقلاب پدیدار شده و در مجموعه نیروهای مسلح قرار گرفت.[۲]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

گرچه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به ظاهر جزء نیروهای مسلح محسوب می‌شود اما هدف تشکیلاتی آن با اهداف سازمانی ارتش کاملاً متفاوت است، بدین توضیح که هدف اصلی سپاه پاسداران نگهبانی از انقلاب و دستاوردهای آن است و از جمله مهمترین اهداف سازمانی آن می‌توان به «تقویت کامل بنیه دفاعی از طریق همکاری با سایر نیروهای مسلح» و «سازماندهی نیروهای مردمی» اشاره کرد.[۳]

مقالات مرتبط

منابع

  1. محسن قره باغی. ترمینولوژی قوانین و مقررات. چاپ 2. مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1532272
  2. سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم). چاپ 23. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3858836
  3. آیت اله عباسعلی عمیدزنجانی. کلیات حقوق اساسی. چاپ 3. مجد، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3212836