اصل ۶۷ قانون اساسی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اصل ۶۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: نمایندگان باید در نخستین جلسه مجلس به ترتیب زیر سوگند یاد کنند و متن قسم نامه را امضاء نمایند.

بسم الله الرحمن الرحیم‏

«من در برابر قرآن مجید، به خدای قادر متعال سوگند یاد می‌کنم و با تکیه بر شرف انسانی خویش تعهد می‌نمایم که پاسدار حریم اسلام و نگاهبان دستاوردهای انقلاب اسلامی ملت ایران و مبانی جمهوری اسلامی باشم‏، ودیعه‌ای را که ملت به ما سپرده به عنوان امینی عادل پاسداری کنم و در انجام وظایف وکالت‏، امانت و تقوا را رعایت نمایم و همواره به استقلال و اعتلای کشور و حفظ حقوق ملت و خدمت به مردم پایبند باشم‏، از قانون اساسی دفاع کنم و در گفته‌ها و نوشته‌ها و اظهارنظرها، استقلال کشور و آزادی مردم و تأمین مصالح آنها را مد نظر داشته باشم‏.»

نمایندگان اقلیتهای دینی این سوگند را با ذکر کتاب آسمانی خود یاد خواهند کرد. نمایندگانی که در جلسه نخست شرکت ندارند باید در اولین جلسه‌ای که حضور پیدا می‌کنند مراسم سوگند را به جای آورند.

اصول و مواد مرتبط

قانون آیین‌نامه داخلی مجلس مصوب ۱۳۷۸

پیشینه

مطابق اصل 11 نظامنامه اساسی مشروطه، سوگند نمایندگان مجلس پس از پیروزی انقلاب مشروطه چنین بود: « اعضاء مجلس بدواً كه داخل مجلس می‌شوند بايد به ترتيت ذيل قسم خورده و قسم‌نامه را امضاء نمايند. صورت قسم‌نامه: ما اشخاصی كه در ذيل امضاء كرده‌ايم خداوند را به شهادت می‌طلبيم و به قرآن قسم ياد می‌كنيم مادام كه حقوق مجلس و مجلسيان مطابق اين نظامنامه محفوظ و مجری است تكاليفی را كه به ما رجوع شده است مهما امكن با كمال راستی و درستی و جد و جهد انجام بدهيم و نسبت به اعليحضرت شاهنشاه متبوع عادل مفخم خودمان صديق و راستگو باشيم و به اساس سلطنت و حقوق ملت خيانت ننمائيم و هيچ منظوری نداشته باشيم جز فوائد و مصالح دولت و ملت ايران».

فلسفه و مبانی نظری اصل

نمایندگان مجلس از آن جهت که امانت دار ملت در امور سیاسی و تقنینی هستند، مسئولیت سنگینی بر عهده دارند، زیرا حقوق و آزادی‌های ملت، استقلال و امنیت کشور و مفاهیم دینی و اعتقادی کشور در معرض عملکرد سیاسی آنان است، از سوی دیگر وظایف ایشان گسترده و جمعی است و نظارت و ایجاد نظام حقوقی بازخواست کننده از آنان و تعیین مسئولیت هر یک به‌طور مستقل غیرممکن به نظر می‌رسد، لذا توسل به تذکار مسئولیت‌های وجدانی، اخلاقی و شرعی تنها راه مطمئن موجود است.[۱]

انتقادات

مطابق این اصل، نماینده سوگند می‌خورد پاسدار حریم اسلام باشد در حالی که خداوند قرآن را نازل کرده و خود نیز آن را حفظ می‌کند. حریم کدامین دین در طول تاریخ با قدرت سیاسی یا سخنرانی کردن حفظ شده‌است؟! رعایت کرامت انسانی، امری نظری و نسبی بوده و در هر دوره متفاوت است، لذا بهتر بود پاسداری از اصول و ارزش‌هایی چون عدالت و حفظ محیط زیست، موضوع سوگند نمایندگان قرار گیرد.[۲]

مقالات مرتبط

منابع

  1. سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم). چاپ 23. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3837696
  2. محمد محمدی گرگانی. جستاری بر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران. چاپ 1. شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5188216