اصل ۱۴۷ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اصل ۱۴۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران''': [[دولت]] باید در زمان صلح از افراد و تجهیزات فنی ارتش در کارهای امدادی، آموزشی، تولیدی، و جهاد سازندگی، با رعایت کامل موازین عدل اسلامی استفاده کند در حدی که به آمادگی رزمی ارتش آسیبی وارد نیاید. | '''اصل ۱۴۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران''': [[دولت]] باید در زمان صلح از افراد و تجهیزات فنی ارتش در کارهای امدادی، آموزشی، تولیدی، و جهاد سازندگی، با رعایت کامل موازین عدل اسلامی استفاده کند در حدی که به آمادگی رزمی ارتش آسیبی وارد نیاید. | ||
* [[اصل ۱۴۶ قانون اساسی|مشاهده اصل قبلی]] | * [[اصل ۱۴۶ قانون اساسی|مشاهده اصل قبلی]] | ||
* [[اصل ۱۴۸ قانون اساسی|مشاهده اصل بعدی]] | * [[اصل ۱۴۸ قانون اساسی|مشاهده اصل بعدی]] | ||
== مواد مرتبط == | |||
== | |||
[[اصل ۱۴۴ قانون اساسی]] | [[اصل ۱۴۴ قانون اساسی]] | ||
[[قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۶۶]] | [[قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۶۶]] | ||
== فلسفه و مبانی نظری == | |||
== فلسفه و مبانی نظری | |||
آمادگی رزمی [[نیروهای مسلح]] برای مواقع استثنائی جنگ و بحران همواره وجود دارد اما این بدان معنا نیست که کشور دائماً در حال جنگ باشد، بنابر این در زمان صلح بسیاری از افراد و تجهیزات نیروهای مسلح آزاد و بدون استفاده می‌ماند، در حالی که می‌توان از این امکانات به نحو مطلوب و مؤثر استفاده کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه‌ها، قوانین|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=نامه هستی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4446316|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=ایمانی|نام۲=امیررضا|نام خانوادگی۲=قطمیری|چاپ=1}}</ref> | آمادگی رزمی [[نیروهای مسلح]] برای مواقع استثنائی جنگ و بحران همواره وجود دارد اما این بدان معنا نیست که کشور دائماً در حال جنگ باشد، بنابر این در زمان صلح بسیاری از افراد و تجهیزات نیروهای مسلح آزاد و بدون استفاده می‌ماند، در حالی که می‌توان از این امکانات به نحو مطلوب و مؤثر استفاده کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه‌ها، قوانین|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=نامه هستی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4446316|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=ایمانی|نام۲=امیررضا|نام خانوادگی۲=قطمیری|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین اصل 147 قانون اساسی == | |||
== نکات | |||
در زمان صلح، نیروهای مسلح دو وظیفه مجزا دارند: اولا از طریق پوشش زمینی و دریایی و هوایی دائماً و احتیاطاً به گشت زنی مشغولند تا در صورت بروز حمله بیگانه قادر به دفع تجاوز باشند، ثانیاً از طریق آموزش مستمر نیروهای انسانی در کادرهای ثابت و وظیفه کشور را در آمادگی دائم رزمی قرار می‌دهند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3858448|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=هاشمی|چاپ=23}}</ref> | در زمان صلح، نیروهای مسلح دو وظیفه مجزا دارند: اولا از طریق پوشش زمینی و دریایی و هوایی دائماً و احتیاطاً به گشت زنی مشغولند تا در صورت بروز حمله بیگانه قادر به دفع تجاوز باشند، ثانیاً از طریق آموزش مستمر نیروهای انسانی در کادرهای ثابت و وظیفه کشور را در آمادگی دائم رزمی قرار می‌دهند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3858448|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=هاشمی|چاپ=23}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی اصل 147 قانون اساسی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# استفاده از افراد و تجهیزات فنی ارتش در زمان صلح. | |||
# بهره‌گیری در کارهای امدادی، آموزشی، تولیدی و جهاد سازندگی. | |||
# رعایت کامل موازین عدل اسلامی. | |||
# حفظ آمادگی رزمی ارتش و عدم آسیب به آن. | |||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[نگرش انتقادی به قانونگذاریِ بحران؛ با نگاهی به بحران کووید 19|نگرش انتقادی به قانونگذاریِ بحران؛ با نگاهی به بحران کووید ۱۹]] | * [[نگرش انتقادی به قانونگذاریِ بحران؛ با نگاهی به بحران کووید 19|نگرش انتقادی به قانونگذاریِ بحران؛ با نگاهی به بحران کووید ۱۹]] | ||
* [[واژه دولت به مفهوم یکی از قوای سه‌گانه در قانون اساسی]] | * [[واژه دولت به مفهوم یکی از قوای سه‌گانه در قانون اساسی]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{اصول قانون اساسی}} | {{اصول قانون اساسی}} | ||
[[رده:اصول قانون اساسی]] | [[رده:اصول قانون اساسی]] | ||
[[رده:قوه مجریه]] | [[رده:قوه مجریه]] | ||
[[رده:ارتش و سپاه پاسداران انقلاب]] | [[رده:ارتش و سپاه پاسداران انقلاب]] | ||
[[رده:مواد قرمز]] | [[رده:مواد قرمز]] | ||
{{DEFAULTSORT:اصل 0735}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۰
اصل ۱۴۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: دولت باید در زمان صلح از افراد و تجهیزات فنی ارتش در کارهای امدادی، آموزشی، تولیدی، و جهاد سازندگی، با رعایت کامل موازین عدل اسلامی استفاده کند در حدی که به آمادگی رزمی ارتش آسیبی وارد نیاید.
مواد مرتبط
اصل ۱۴۴ قانون اساسی قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۶۶
فلسفه و مبانی نظری
آمادگی رزمی نیروهای مسلح برای مواقع استثنائی جنگ و بحران همواره وجود دارد اما این بدان معنا نیست که کشور دائماً در حال جنگ باشد، بنابر این در زمان صلح بسیاری از افراد و تجهیزات نیروهای مسلح آزاد و بدون استفاده می‌ماند، در حالی که می‌توان از این امکانات به نحو مطلوب و مؤثر استفاده کرد.[۱]
نکات تفسیری دکترین اصل 147 قانون اساسی
در زمان صلح، نیروهای مسلح دو وظیفه مجزا دارند: اولا از طریق پوشش زمینی و دریایی و هوایی دائماً و احتیاطاً به گشت زنی مشغولند تا در صورت بروز حمله بیگانه قادر به دفع تجاوز باشند، ثانیاً از طریق آموزش مستمر نیروهای انسانی در کادرهای ثابت و وظیفه کشور را در آمادگی دائم رزمی قرار می‌دهند.[۲]
نکات توصیفی هوش مصنوعی اصل 147 قانون اساسی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- استفاده از افراد و تجهیزات فنی ارتش در زمان صلح.
- بهره‌گیری در کارهای امدادی، آموزشی، تولیدی و جهاد سازندگی.
- رعایت کامل موازین عدل اسلامی.
- حفظ آمادگی رزمی ارتش و عدم آسیب به آن.
مقالات مرتبط
- نگرش انتقادی به قانونگذاریِ بحران؛ با نگاهی به بحران کووید ۱۹
- واژه دولت به مفهوم یکی از قوای سه‌گانه در قانون اساسی
منابع
- ↑ عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه‌ها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4446316
- ↑ سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم). چاپ 23. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3858448