ماده 237 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

ماده 237 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت:سود خالص شرکت در هر سال مالی عبارت است از درآمد حاصل در همان سال مالی منهای کلیه هزینه‌ها و استهلاکات و ذخیره‌ها.

مواد مرتبط

ماده 90 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت ماده 237 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت ماده 238 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت ماده 239 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت ماده 240 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت ماده 241 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

توضیح واژگان

سود قابل تقسیم:سود قابل تقسیم سودی است که از درامد حاصل در سال مالی شرکت پس از کسر کلیه هزینه ها و استهلاکات و وضع زیان های وارده در سنوات مالی ثبل و منهای اندوخته قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است. درامد:هنگامی که یک موسسه خدماتی را برای دیگران انجام می دهد و یا کالایی را به انها تحویل می دهد مبالغی را از انها دریافت می کند و یا معادل قیمت انها طلبکار می شود و در نتیجه ان دارایی موسسه افزایش می یابد چنین افزایشی را که در دارایی یک موسسه حاصل می شود در امد می نامند. هزینه:اقلام هزینه شامل بهای اشیا و خدماتی است که برای تحصیل در امد مورد نیاز می باشد و به مصرف می رسد به عنوان مثال می توان هزینه حقوق کارمندان و اب بها و هزینه تلفن و نظایر این ها را ذکر نمود. استهلاک:عبارت است از تنزل تدریجی و دایم در ارزش اقلام دارایی در اثر فرسودگی ناشی از استعمال عادی و یا تاثیر عوامل طبیعی یا گذشت زمان یا نایاب شدن و از دست دادن ارزش خود. ذخیره ها: مبالغی هستند که برای جبران استهلاک یا کاهش در ارزش اقلام دارایی به حساب هزینه منظور و کنار گذاشته می شوند و یا برای پرداخت تعهدات یا زیان های مسلم یا احتمالی که مبلغ انها را نمی توان دقیقا تعیین نمود ذخیره می گردند.

نکات تفسیری دکترین ماده 237 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

یکی از حقوقی که سهامداران در شرکت سهامی دارند حق دریافت سود سالیانه می باشد. در صورتی که منافعی برای شرکت وجود داشته باشد بعداز اینکه مبالغ و کسورات بالا انجام شد از سود ویژه اگر سودی باقی ماند تقسیم 10 درصد سود ویژه بین صاحبان سهام الزامی است لذا مدیران نمی توانند تمام سود را به عنوان اندوخته اختیاری نزد شرکت نگه دارند.بد نیست در خصوص سود قابل تقسیم در اینجا صحبت کنیم. سود قابل تقسیم سودی است که از درامد حاصل در سال مالی شرکت پس از کسر کلیه هزینه ها و استهلاکات و پرداخت مالیات و وضع زیان های وارده در سنوات مالی قبل و منهای اندوخته قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.باید اشاره داشت که تقسیم سود و اندوخته بین صاحبان سهام صرفا پس از تصویب مجمع عمومی جایز خواهد بود.

نکات توضیحی ماده 237 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

این ماده در مقام تبیین و توضیح سود خالص است که قابل تقسیم است. در این راستا بیان می دارد سود قابل تقسیم عبارت است از در امد حاصل در هر سال مالی شرکت پس از کسر هزینه ها و استهلاکات و وضع و کسر زیان های وارده در سنوات مالی ثبل و منهای اندوخته های قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 237 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

1. سود خالص شرکت مربوط به دوره مالی معین است.
2. درآمد حاصل در همان سال مالی برای محاسبه سود استفاده می‌شود.
3. هزینه‌ها باید از درآمد کسر شوند تا سود خالص به دست آید.
4. استهلاکات نقش مهمی در کاهش سود دارند و باید مدنظر قرار گیرند.
5. ذخیره‌ها نیز از درآمد کم می‌شوند تا سود خالص محاسبه شود.