ماده 7 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو


ماده ۷ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت: اظهارنامه مذکور در ماده ۶ باید با قید تاریخ به امضاء کلیه مؤسسین رسیده و موضوعات زیر مخصوصاً در آن ذکر شده باشد:

  1. نام شرکت
  2. هویت کامل و اقامتگاه مؤسسین
  3. موضوع شرکت
  4. مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن بتفکیک
  5. تعداد سهام با نام و بی‌نام و مبلغ اسمی آنها و در صورتی که سهام ممتاز نیز مورد نظر باشد تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات اینگونه سهام
  6. میزان تعهد هر یک از مؤسسین و مبلغی که پرداخت کرده‌اند با تعیین شماره حساب و نام بانکی که وجوه پرداختی در آن واریز شده‌است. درمورد آورده غیر نقد تعیین اوصاف و مشخصات و ارزش آن بنحوی که بتوان از کم و کیف آورده غیر نقد اطلاع حاصل نمود.
  7. مرکز اصلی شرکت.
  8. مدت شرکت.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

نام شرکت:دارا بودن نام حق و تکلیف اشخاص اعم از حقیقی یا حقوقی است. اشخاص حقیقی در ابتدا که به وجود می ایند باید نامی را برگزینند. کلیه شرکت‌های تجاری نیز می‌باید به دلیل برخورداری از شخصیت حقوقی که به تبع ان حقوق و تکالیف را دارا می‌شود باید دارای نام مخصوص به خود را داشته باشند تا در جامعه از اشخاص دیگر متمایز گردند. در لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت در ماده ۴ قانونگذار در شرکت‌های سهامی تصریح نموده‌است که باید عنوان شرکت سهامی و خاص حسب مورد قبل یا بعد از نام شرکت درج گردد.[۱] سرمایه شرکت: مجموعه آورده‌های نقدی و غیر نقدی شرکا که با عنوان سرمایه در اداره ثبت شرکت‌ها و مالکیت‌های صنعتی و اداره ثبت اسناد و املاک اظهار و ثبت شده باشد.[۲] مؤسسین:موسسین اشخاصی هستند که شرکت تجاری را ایجاد می‌نمایند و به نوعی سردمدار و مبتکر شرکت تجاری تلقی می‌گردند.[۳] اقامتگاه: اقامتگاه هر شخصی عبارت از محلی است که شخص در آن جا سکونت داشته و مرکز مهم امور او نیز در آن جا باشد. اگر محل سکونت شخصی غیر از مرکز مهم امور او باشد مرکز امور او اقامتگاه محسوب است. اقامتگاه اشخاص حقوقی مرکز عملیات آن‌ها خواهد بود.[۴] موضوع شرکت:موضوع شرکت دارای دو مفهوم متفاوت از دو منظر متفاوت است یکی از منظر حقوق قراردادهاست و دیگری از منظر حقوق شرکتهاست. در معنای اول مجموع اموالی که سرمایه شرکت را تشکیل می دهند می باشد و از منظر دوم به فعالیتی که شرکت برای انجام دادن ان تاسیس شده است می باشد.[۵]

نکات تفسیری دکترین ماده 7 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

مهم‌ترین و نخستین سند ثبت شرکت اظهارنامه است که در واقع تقاضانامه تأسیس شرکت تلقی می‌گردد.[۶]بعداز اینکه حساب شرکت در شرف تأسیس افتتاح شد و ۳۵ درصد مبلغ سهام تعهد شده در حساب مزبور تودیع گردید بانک یک گواهی خطاب به مرجع ثبت شرکت‌ها می‌دهد که مؤسسین آن را به همراه اظهارنامه و طرح اساس‌نامه که باید با قید تاریخ به امضا تمام مؤسسین رسیده باشد؛ را تسلیم مرجع ثبت شرکت‌ها برای بررسی می‌نماید.[۷] این اظهار نامه صرفاً برای مرجع ثبت شرکت‌ها است و برای آگاهی اشخاص ثالث تنظیم نمی‌گردد.[۸]یکی از نکاتی که در این ماده ذکر شده‌است که می‌بایست در اظهارنامه حتماً قید گردد سرمایه اولیه شرکت سهامی عام در موقع تأسیس می‌باشد. این سرمایه در صورتی که بنابر هر علتی بعد از تأسیس شرکت از حداقل مذکور در قانون کمتر گردد می‌بایستی ظرف یمکسال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان حداقل قانونی اقدام شود یا نوع شرکت تغییر نماید.[۹] همچنین یکی از بندهای دیگر راجع به اقامتگاه مؤسسین می باشداساسا اقامتگاه هر شخص محلی است که مرکز سکونت او و خانواده اوست و علاوه بر این مرکز اصلی کارهای او نیز می باشدباتوجه به اینکه در عمل اتفاق می‌افتد که محل سکونت عادی و خانوادگی شخص با محل کارهای در متفاوت اند قانون مدنی ما مرکز امور و کارها را ترجیح داده‌است زیرا اقامتگاه در درجه اول به کارها و فعالیت‌های شخص توجه دارد[۱۰] یک نکته قابل توجه دیگر در این ماده بحث موضوع شرکت می باشد. موضوع شرکت دارای دو مفهوم متفاوت از دو منظر متفاوت است یکی از منظر حقوق قراردادهاست و دیگری از منظر حقوق شرکتهاست. در معنای اول مجموع اموالی که سرمایه شرکت را تشکیل می دهند می باشد از منظر دوم به فعالیتی که شرکت برای انجام دادن ان تاسیس شده است می باشد. در خصوص اورده شرکا این اورده می تواند به صورت نقد( پول) باشد یا غیر نقد( غیر پول). در خصوص فعالیت شرکت نیز نکته لازم به ذکر این است که موضوع فعالیت شرکت ممکن است صور مختلفی داشته باشد که این فعالیت در اساسنامه شرکت یا شرکتنامه قید می گردد . این فعالیت گاهی به طور دقیق قید می گردد گاهی به عبارات کلی تر و دامنه وسیعی قید می شود که بعدا مشکلی ایجاد نکند چرا که مدیران شرکت باید در چارچوب موضوعات اساسنامه عمل کنند.[۱۱]

نکات توضیحی ماده 7 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

این اظهار نامه باید حاوی موضوعاتی باشد که قانونگذار ۸ مورد را در ۸ بند این ماده ذکر نموده‌است.

کلیه شرکت‌های تجاری نیز می‌باید به دلیل برخورداری از شخصیت حقوقی که به تبع ان حقوق و تکالیف را دارا می‌شود باید دارای نام مخصوص به خود را داشته باشند تا در جامعه از اشخاص دیگر متمایز گردند. در لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت در ماده ۴ قانونگذار در شرکت‌های سهامی تصریح نموده‌است که باید عنوان شرکت سهامی و خاص حسب مورد قبل یا بعد از نام شرکت درج گردد. این نام در شرکت‌های سهامی در اظهارنامه و طرح اساس‌نامه و طرح اعلامیه پذیره نویسی قید گردد. (موضوع مواد ۷ و ۸ و ۹ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت)[۱]

نکته ای که در اینجا باید افزود بحث موضوع شرکت است. یکی از ضروریات تشکیل شرکت و ادامه فعالیت ان به‌طور کلی داشتن موضوع فعالیت برای شرکت است. مدیر عامل شرکت نمی‌تواند خارج از موضوعات تعیین شده عمل کند و اگر کرد باطل محسوب می‌شود. ان موضوع شرکت باید در اظهارنامه و طرح اساسنامه و اعلامیه پذیره نویسی قید گردد.[۱۲]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 7 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

  1. اظهارنامه باید با قید تاریخ توسط تمامی مؤسسین امضا شود.
  2. نام شرکت باید در اظهارنامه ذکر شود.
  3. هویت کامل و اقامتگاه هر یک از مؤسسین باید مشخص شود.
  4. موضوع فعالیت شرکت باید توضیح داده شود.
  5. مبلغ کل سرمایه شرکت باید تعیین و به صورت نقد و غیر نقد تفکیک شود.
  6. تعداد و نوع سهام با نام و بی‌نام و ارزش اسمی آنها باید مشخص گردد.
  7. در صورت وجود سهام ممتاز، تعداد، خصوصیات و امتیازات آنها باید تعیین شود.
  8. میزان تعهد هر یک از مؤسسین و مبلغ پرداختی آنها باید ذکر شده و جزئیات حساب واریزی بیان شود.
  9. در مورد آورده غیر نقد، اوصاف، مشخصات و ارزش آن باید به طور دقیق مشخص شود.
  10. مرکز اصلی شرکت باید تعیین و در اظهارنامه ذکر گردد.
  11. مدت زمان فعالیت شرکت باید در اظهارنامه قید شود.

منابع

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ رضا سکوتی نسیمی. حقوق شرکت‌های تجاری (جلد اول). چاپ 1. مجد، 1395.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6445720
  2. ↑ صفر بیگ زاده. فرهنگ تعاریف قانونی. چاپ 1. کلک صبا، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6445628
  3. ↑ محمود عرفانی. حقوق تجارت (جلد دوم) شرکت‌های تجارتی (شرکت‌های سهامی عام و خاص، با مسئولیت محدود، تضامنی، نسبی، مختلط غیرسهامی، مختلط سهامی و تعاونی، مؤسسات غیرتجاری، ثبت شرکت خارجی، مقررات مالیاتی در شرکت‌های ایرانی و خارجی، شرایط کار فرد خارجی در ایران و…). چاپ 2. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2199300
  4. ↑ فهیمه ملک‌زاده. دانشنامه حقوقی (حقوق مدنی) (جلد اول). چاپ 1. مجد، 1395.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6445844
  5. ↑ ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (جلد اول) (شرکت های تجاری) (کلیات، شرکت های اشخاص و شرکت با مسئولیت محدود). چاپ 15. سمت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2884984
  6. ↑ محمدرضا پاسبان. حقوق شرکت‌های تجاری. چاپ 7. سمت، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3254296
  7. ↑ مجله پژوهش‌های حقوقی شماره 17 بهار و تابستان 1389. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1736704
  8. ↑ محمدرضا پاسبان. حقوق شرکت‌های تجاری. چاپ 7. سمت، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3254296
  9. ↑ حسینقلی کاتبی. حقوق تجارت. چاپ 12. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6445836
  10. ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دایرهٔ المعارف حقوق دانشنامه حقوقی (جلد اول) (ابلاغ تا ایرادات). چاپ 6. امیرکبیر، 1376.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6445840
  11. ↑ ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (جلد اول) (شرکت های تجاری) (کلیات، شرکت های اشخاص و شرکت با مسئولیت محدود). چاپ 15. سمت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2884984
  12. ↑ حسین خزاعی. حقوق تجارت بین‌الملل مشارکت تجارتی (جلد ششم). چاپ 2. جنگل، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3821336


برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_7_لایحه_قانونی_اصلاح_قسمتی_از_قانون_تجارت&oldid=440847»