اصل ۳۹ قانون اساسی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۱ توسط Karandish (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اصل ۳۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: هتک حرمت و حیثیت کسی که به حکم قانون دستگیر، بازداشت‏، زندانی یا تبعید شده به هر صورت که باشد ممنوع و موجب مجازات است‏.

اصول و مواد مرتبط

بند ۶ از اصل ۲ قانون اساسی

بندهای ۷ و ۹ و ۱۴ از اصل سوم قانون اساسی

اصل ۲۰ قانون اساسی

اصل ۲۲ قانون اساسی

اصل ۲۳ قانون اساسی

اصل ۳۲ قانون اساسی

اصل ۳۳ قانون اساسی

اصل ۳۴ قانون اساسی

اصل ۳۶ قانون اساسی

اصل ۳۷ قانون اساسی

اصل ۳۸ قانون اساسی

اصل ۱۵۶ قانون اساسی

اصل ۱۷۱ قانون اساسی

ماده ۵۷۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی

ماده ۱ قانون مسئولیت مدنی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در اعمال این اصل باید این نکته مورد توجه قرار گیرد که فرد مجرم یا خاطی نباید مورد برخورد نامناسب قرار گیرد و تعرض به حیثیت مجرم، خلاف قانون و موازین حقوق بشر است.[۱] بر این اساس جزای عمل هر کس که مرتکب جرمی شده همان حکم صادره قانونی توسط دادگاه صالح است، بدین معنا که احترام به شخصیت و حیثیت افراد انسانی شامل محکومان نیز می‌شود و اعمال مجازاتی بیش از مجازات مقرر در حکم وی روا نیست و این ممنوعیت از لوازم امنیت قضائی به‌شمار می‌رود.[۲] لازم است ذکر شود این اصل نیز از مواردی است که اجرای آن منوط به هیچ شرطی از جمله رعایت احکام و موازین اسلامی نشده‌است.[۳]

منابع

  1. امیر ساعدوکیل و پوریا عسکری. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی. چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4721168
  2. سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی و ساختارهای سیاسی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4166420
  3. محمد محمدی گرگانی. جستاری بر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران. چاپ 1. شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5178160