ماده 90 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

ماده ۹۰ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت:تقسیم سود و اندوخته بین صاحبان سهام فقط پس از تصویب مجمع عمومی جائز خواهد بود و در صورت وجود منافع تقسیم ده درصد از سود ویژه سالانه بین صاحبان سهام الزامی است.

مواد مرتبط

• ماده 86 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 87 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 88 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 89 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 91 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 92 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 93 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 94 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 95 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 96 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 97 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 98 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 99 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 100 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 101 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 102 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 103 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 104 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 105 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
• ماده 106 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

توضیح واژگان

سود قابل تقسیم:سود قابل تقسیم سودی است که از درامد حاصل در سال مالی شرکت پس از کسر کلیه هزینه ها و استهلاکات و وضع زیان های وارده در سنوات مالی ثبل و منهای اندوخته قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.

مجمع عمومی عادی:مجمع عمومی عادی یا سالیانه مجمعی است که با حضور دارندگان سهام شرکت سالی یکبار در موقعی که در اساسنامه پیش بینی شده است تشکیل می گردد.این مجمع دارای وظایفی است است.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

یکی دیگر از وظایف و اختیاراتی که مجمع عمومی دارد و در این ماده بدان اشاره شده است تقسیم سود و اندوخته بین صاحبان سهام می باشد که این ماده بیان داشته است که صرفا پس از تصویب مجمع عمومی عادی این امر ممکن خواهد بود. قانونگذار در این ماده به سود ویژه اشاره داشته است و مراد از آن عبارت است از وضع تمام مخارج شرکت مانند هزینه تجارتی و مخارج بهره برداری و استهلاک و هزینه عمومی و تبلیغات و مالیات و پاداش و مطالبات مشکوک الوصول و پذیرایی از درامد کل شرکت. درصورتی که شرکت بابت عملیات سالهای گذشته زیان داشته باشد.قسمتی از سود ویژه برای تامین زیان سال های مذکور منظور می شود و چنانچه زیانی بابت عملیات سالهای قبل وجود نداشته باشد از سود ویژه مبالغی کسر می شود.یکی از این موارد این است که 5 درصد تشکیل اندوخته قانونی شرکت تا زمانی که میزان آن به 10درصد سرمایه اصلی شرکت برسد و بعد از برداشت به عنوان ذخیره قانونی اختیاری خواهد بود.

یکی دیگر از این مبالغ اندوخته اختیاری است.اندوخته اختیاری قسمتی از سود خالص است که بنابر تصمیم مجمع عمومی عادی معمولا بنابر توصیه هیات مدیره بین سهامداران تقسیم نمی گردد و به عنوان ذخیره عمومی یا ذخیره مخصوص نگهداری می گردد.

یکی از حقوقی که سهام داران در شرکت سهامی دارند حق دریافت سود سالیانه می باشد. در صورتی که منافعی برای شرکت وجود داشته باشد بعداز اینکه مبالغ و کسورات بالا انجام شد از سود ویژه اگر سودی باقی ماند تقسیم 10 درصد سود ویژه بین صاحبان سهام الزامی است لذا مدیران نمی توانند تمام سود را به عنوان اندوخته اختیاری نزد شرکت نگه دارند.

بد نیست در خصوص سود قابل تقسیم در اینجا صحبت کنیم. سود قابل تقسیم سودی است که از درامد حاصل در سال مالی شرکت پس از کسر کلیه هزینه ها و استهلاکات و پرداخت مالیات و وضع زیان های وارده در سنوات مالی قبل و منهای اندوخته قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.

نکات توضیحی

یک از مواردی که در اینجا لازم به تعریف داردسود ویژه می باشد. سود ویژه مبلغی است که از عملیات و معاملات یک شرکت سهامی در یک دوره مالی پس از وضع هزینه ها و استهلاکات و مالیات ها و وضع ذخایر الزامی و اختیاری و کسر زیانهای یالهای قبل و اعطا پاداش به مدیران (درصورت پیش بینی در اساسنامه حاصل می شود.از درامد نا ویژه یا ناخالص شرکت ابتدا کلیه هزینه ها کسر می شود و بعد مالیات شرکت پرداخت می گردد بعد از ان تمام مراتب بالا طی می شود و در نهایت سود ویژه یا خالص باقی می ماند.

رویه های قضایی

در رویه قضایی در خصوص ماده 90 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت پرونده هایی مطرح شده است.یکی از این موارد پرونده ای بوده است که در شعبه هشتم دیوان عالی کشور مطرح شده است که در ان خواهان دادخواستی به طرفیت شرکت سهامی داده است که در نهایت دیوان بیان نموده است تقسیم سود بین صاحبان سهام مطابق ماده 90 قانون اصلاح قسمتی از قانون تجارت تنها پس از تصویب مجمع عمومی جایز است .لذا در صورتی که این پرداخت بدون رعایت موارد قانونی انجام شده باشد یا مدیران از پرداخت سود امتناع نمایند هر ذی نفع می تواند طرح دعوا نماید

مقالات مرتبط

• تشریفات‌ قانونی‌ انتقال‌ سهام‌ در شرکت‌های‌ سهامی