ماده 13 قانون اجرای احکام مدنی

ماده ۱۳ قانون اجرای احکام مدنی: اگر دادگاه دادورز (مأمور اجرا) نداشته باشد یا دادورز (مأمور اجرا) به تعداد کافی نباشد می‌توان احکام را به وسیله مدیر دفتر یا کارمندان دیگر دادگاه یا مأمورین شهربانی یا ژاندارمری اجراء کرد.

مواد مرتبط

• ماده ۱۲ قانون اجرای احکام مدنی
• ماده ۱۴ قانون اجرای احکام مدنی
• ماده ۱۵ قانون اجرای احکام مدنی
• ماده ۱۶ قانون اجرای احکام مدنی
• ماده ۱۷ قانون اجرای احکام مدنی
• ماده ۱۸ قانون اجرای احکام مدنی
• بند ط ماده ۸ قانون نیروی انتظامی مصوب ۱۳۶۹/۰۴/۲۷

توضیح واژگان

دادورز: دادورز که از مصوبات فرهنگستان می‌باشد به معنای کسی است که قانون را اجرا (ورزیدن) می‌کند. دادورزها فاقد پایهٔ قضایی بوده و از شاغلان دارای پایهٔ اداری محسوب می‌شوند. دادورز یا مأمور اجرا کسی است که عملیات اجرایی توسط مدیر اجرا به وی محول می‌شود تا زیر نظر مدیر در جهت اجرای حکم قطعی دادگاه اقدام نماید. همچنین، اینطور بیان شده‌است که: «کارمند دولت را که عهده‌دار عملی کردن مفاد و مندرجات اجرائیه دادگاه یا اداره ثبت اسناد و املاک کشور است در اصطلاح، مأمور اجرا گویند».

نکات توضیحی تفسیری دکترین

دادگاه در یکی از دو فرض ذیل حق دارد احکام را به وسیلهٔ مدیر دفتر یا کارمندان دیگر یا مأموران انتظامی اجرا کند:

الف) دادگاه دادورز (مأمور اجرا) نداشته باشد.

ب) تعداد مأمورین اجرا به تعداد کافی نباشند.

اگر مدیر اجرا به اندازهٔ کافی دادورز در اختیار نداشته باشد، می‌تواند امر اجرا را به نیروی انتظامی محل محول کند. در اینصورت مأمور مرجوع‌الیه، وظیفه خواهد داشت تحت نظر مدیر اجرا انجام وظیفه کند.

نکات توضیحی

کمک به مأمورین اجرا با درخواست مأمورین اجرا، طبق ماده ۱۴ قانون اجرای احکام مدنی و بند ط ماده ۸ قانون نیروی انتظامی از وظایف نیروی انتظامی است. همچنین، شایان ذکر است که از مفهوم مخالف ماده ۱۳ قانون اجرای احکام مدنی، چنین برداشت می‌شود که هر گاه دادگاه تعداد کافی مأمور اجرا داشته باشد، نمی‌تواند از مدیر دفتر یا کارمندان دیگر دادگاه یا از نیروی انتظامی جهت اجرای حکم استفاده کند.