ماده 151 قانون اجرای احکام مدنی

ماده ۱۵۱ قانون اجرای احکام مدنی: در صورتی که وجوه حاصل کمتر از میزان محکوم‌به و هزینه‌های اجرائی باشد به درخواست محکوم‌له برای وصول بقیه طلب او از سایر اموال محکوم‌علیه توقیف می‌شود.

مواد مرتبط

• ماده ۱۵۰ قانون اجرای احکام مدنی
• ماده ۱۵۲ قانون اجرای احکام مدنی
• ماده ۱۵۳ قانون اجرای احکام مدنی
• ماده ۱۵۴ قانون اجرای احکام مدنی
• ماده ۱۵۵ قانون اجرای احکام مدنی
• ماده ۱۵۶ قانون اجرای احکام مدنی
• ماده ۱۵۷ قانون اجرای احکام مدنی

توضیح واژگان

وجه: مقصود از وجه، عبارت است از: پول نقد اعم از این که داخلی باشد یا خارجی، اسکناس باشد یا مسکوک، در واقع به پول رایج هر کشور و ارزهای خارجی، وجه نقد گویند.

مال: به هر چه که قابل معاوضه و مبادله بین مردم باشد و تلف نمودن آن، موجب مسئولیت است، مال گفته می‌شود.

محکوم‌علیه: شخصی است حقیقی یا حقوقی که در نتیجهٔ حکم دادگاه با تکیه بر قدرت قانون، ملزم به اجرای موضوع حکم خواهد بود.

محکوم‌له: شخصی است حقیقی یا حقوقی که در نتیجهٔ حکم دادگاه با تکیه بر قدرت قانون، درصدد رسیدن به موضوع حکم خواهد بود.

هزینه‌ی اجرا: هزینه عبارت است از مالی که برای بردن سود، مصرف می‌شود و هزینه‌ی اجرا، عبارت است از کلیۀ مخارجی که محکوم‌له برای جریان عملیات اجرائی و وصول به موضوع اجرائیه در حدود مقررات و به طور متعارف پرداخته است. هزینه‌های اجرایی شامل هزینۀ آگهی، کارشناس، ارزیاب، حافظ و حق‌الاجرا و سایر هزینه‌های ضروری برای اجرای حکم بر عهدۀ محکوم‌علیه می‌باشد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

وجوهی که در نتیجهٔ فروش مال توقیف شده یا به طریق دیگر، از محکوم‌علیه وصول می‌شود، همیشه با محکوم‌به برابر نخواهد بود. به همین جهت در مادهٔ فوق، تصریح شده‌است که اگر پس از فروش اموال توقیف شده، مشخص گردد که وجه حاصل از فروش، کمتر از ارزش محکوم‌به و هزینه‌های اجرایی است، امکان تقاضای توقیف مال دیگری از اموال محکوم‌علیه، توسط محکوم‌له فراهم است. شایان ذکر است که مستفاد از مادۀ فوق، توقیف اموال محکوم‌علیه جهت استیفای مابقی محکوم‌به، مستلزم درخواست محکوم‌له است.

نکات توضیحی

اگر محکوم‌له درخواست توقیف ننماید، مأمور اجرا حق توقیف دیگر اموال محکوم‌علیه را برای محکوم‌له ندارد. لیکن، این امکان برای وی فراهم است که به اندازهٔ نیم عشر دولتی هزینهٔ اجرا را از اموال محکوم‌علیه توقیف کند.