ماده 73 قانون اجرای احکام مدنی

‌مبحث چهارم - ارزیابی اموال منقول

ماده 73 قانون اجرای احکام مدنی: ارزیابی اموال منقول حین توقیف به عمل می‌آید و در صورت اموال درج می‌شود قیمت اموال را محکوم‌له و محکوم‌علیه به تراضی‌ تعیین می‌نمایند و هر‌گاه طرفین حین توقیف حاضر نباشند یا حاضر بوده و در تعیین قیمت تراضی ننمایند ارزیاب معین می‌شود.

توضیح واژگان

ارزیابی اموال: ارزیابی اموال یعنی قیمت‌گذاری آن.

محکوم‌له: شخصی است حقیقی یا حقوقی که در نتیجۀ حکم دادگاه با تکیه بر قدرت قانون، درصدد رسیدن به موضوع حکم خواهد بود.

محکوم‌علیه: شخصی است حقیقی یا حقوقی که در نتیجۀ حکم دادگاه با تکیه بر قدرت قانون، ملزم به اجرای موضوع حکم خواهد بود.

فلسفه و مبانی نظری

علت ارزیابی اموال حین توقیف، آن است که دادورز اجازه ندارد بیش از ارزش محکوم‌به از اموال محکوم‌علیه توقیف نماید و در غیر اینصورت، دادورز مسئولیت انتظامی و مدنی دارد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

چنانچه هنگام صورت برداری، قیمت اموال را محکوم‌له و محکوم‌علیه با تراضی معین کنند و در صورت اموال درج شود، دیگر نوبت به ارزیاب نمی‌رسد. مهم‌تر آن که، کسی نمی‌تواند نسبت به ارزیابی طرفین اعتراض کند، ولو اینکه با ارزش واقعی تفاوت زیادی داشته باشد.

نکات توضیحی

لازم به ذکر است که اولاً؛ مستفاده از مادۀ فوق، اصل اولیه در تعیین قیمت اموال توقیف شده، رضایت طرفین است. ثانیاً؛ مراد از «حین توقیف» زمان صورت‌برداری است و این زمان تا پایان صورت‌برداری باقی است.

رویه‌های قضایی‌

نظریۀ مشورتی شمارۀ 7/9124 مورخ 113/08/1371 اداره حقوقی قوه قضاییه بیان می‌دارد: «ارزیابی اموال غیرمنقول که طبق مواد 73، 74 و 110 قانون اجرای احکام مدنی صورت می‌گیرد، مطابق ماده 75 قانون مورد بحث قابل اعتراض در دادگاهی است که حکم به وسیلۀ آن اجرا می‌شود که دادگاه در صورت ضرورت تجدید ارزیابی ».