ماده 164 قانون اجرای احکام مدنی

ماده 164 قانون اجرای احکام مدنی: اجرای موقت حکم حق اجرا ندارد ولی اگر اجرای موقت به اجرای قطعی حکم منتهی شود حق اجرا وصول می‌گردد.

مواد مرتبط

• ماده 1 قانون اجرای احکام مدنی
• ماده 6 قانون اجرای احکام مدنی
• ماده 158 قانون اجرای احکام مدنی

• ماده 159 قانون اجرای احکام مدنی
• ماده 160 قانون اجرای احکام مدنی
• ماده 161 قانون اجرای احکام مدنی
• ماده 162 قانون اجرای احکام مدنی
• ماده 163 قانون اجرای احکام مدنی
• ماده 165 قانون اجرای احکام مدنی
• ماده 166 قانون اجرای احکام مدنی
• ماده 167 قانون اجرای احکام مدنی
• ماده 168 قانون اجرای احکام مدنی

توضیح واژگان

اجرای موقت حکم: منظور از اجرای موقت حکم، اجرایی است که به استناد حکم غیرقطعی صورت می‌گیرد. بنابراین، چنانچه حکم قطعی به موقع اجرا گذاشته شود و سپس حکم مذکور، به موجب حکم نهایی در اثر اعادۀ دادرسی یا فرجام یا اعتراض ثالث بی‌اثر شود، عملیات اجرایی انجام شده مشمول عنوان اجرای موقت موردنظر قانونگذار نخواهد بود. هر چند، در واقع، اثر اجرای حکم موقتی بوده باشد.

حق اجرا: حق اجرا عبارت است از حقی که قانون به ازای خدمات اجرایی پیش‌بینی کرده است که پرداخت آن به عهدۀ محکوم‌علیه و شخصی است که اجرائیه علیه او صادر شده است. حق اجرا مشخص است و با توجه به این که پرونده مالی باشد یا غیرمالی متفاوت است. این حق در دعاوی مالی برابر 5 درصد محکوم‌به و یا نیم عشر و در دعاوی غیرمالی از ده هزار ریال تا پنجاه هزار ریال به تشخیص دادگاه می‌باشد. لیکن در مورد احکام کیفری چنین حقی پیش‌بینی نشده است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

چنانچه در راستای ماده 39 قانون اجرای احکام مدنی، اعاده‌ی عملیات اجرایی حکم صورت گیرد، باید آنچه به عنوان حق اجرا، از محکوم‌علیه گرفته شده است، به وی مسترد گردد.

مصادیق و نمونه‌ها

در خصوص اجرای حکم غیرقطعی، این مثال مطرح شده است که:«در احکام مربوط به دعاوی رفع تصرف عدوانی، رفع ممانعت از حق و مزاحمت برای اجرای حکم، قطعیت آن لازم نیست».