ماده 157 قانون اجرای احکام مدنی

ماده 157 قانون اجرای احکام مدنی: خسارت تاخیر تادیه در صورتی که حکم دادگاه تا تاریخ وصول مقرر شده باشد تا زمان تنظیم تقسیم‌نامه جزء طلب محکوم‌له محسوب‌ خواهد شد.

مواد مرتبط

• ماده 228 قانون مدنی
• ماده 522 قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

تأخیر تأدیه: به تعویق انداختن پرداخت بدهی یا حقی که شخص، بر عهده دیگری دارد را تأخیر تأدیه گویند.

محکوم‌له: شخصی است حقیقی یا حقوقی که در نتیجۀ حکم دادگاه با تکیه بر قدرت قانون، درصدد رسیدن به موضوع حکم خواهد بود.

فلسفه و مبانی نظری

در موارد متعددی روند اجرای حکم، آن قدر طولانی می‌شود که فاصلۀ زمانی طولانی بین زمان صدور حکم و زمان اجرای آن ایجاد می‌شود. به همین جهت و با توجه به مادۀ فوق، به نظر می‌رسد که دادگاه مجاز است، پرداخت خسارت تأخیر تأدیه را زمان پرداخت محکوم‌به قرار دهد. چراکه در غیر اینصورت، محکوم‌له برای جبران خساراتی که در فاصلۀ صدور حکم و اجرای آن به دلیل تأخیر در پرداخت متحمل شده است، مجبور به اقامۀ دعوای مجدد می‌شد و روشن است که این امر با سیاست‌های کاهش طول دادرسی و جلوگیری از اشتغال بی‌دلیل دادگاه‌ها سازگار نیست. به همین دلیل، مادۀ فوق، مجوز دادگاه برای مورد حکم قراردادن خسارت تأخیر تأدیه تا تاریخ وصول محکوم‌به است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

یکی از وظایف مأمور اجرا، محاسبۀ مبلغ خسارت تأخیر تأدیه به عنوان قسمتی از طلب محکوم‌له در زمان تنظیم تقسیم‌نامه است.

رویه‌های قضایی

در نظریۀ کمیسیون تخصصی حوزۀ معاونت آموزش قوۀ قضاییه، چنین بیان شده است که:«اصولاً شأن نزول ماده 522 قانون آیین دادرسی مدنی، عطف به ماسبق شدن آن است و همین معنی در مادۀ قانونی مزبور مستتر است؛ بنابراین، اگر شخصی قبل از تصویب این قانون، وجهی را به دیگری مدیون بوده و در سر رسید، کارسازی نکرده باشد، با توجه به ترقی قیمت‌ها، در زمان پرداخت، باید ارزش قبلی وجه رایج با ارزش ریالی آن در زمان پرداخت، مقایسه و بر طبق شاخص ترقی قیمت‌ها محاسبه و سپس مورد حکم قرار گیرد».